recenzja(strona 9/308)

Podobno ciekawość to pierwszy stopień do piekła, ale chociaż Yakari w "Wielkiej norze" jej ulegnie, to nie skończy się to dla niego aż tak źle. Najważniejsze jest zaś to, że przygody małego Indianina dostarczą czytelnikom sporo emocji.

Podczas lektury "Zdziczenia" porównania do "UW1" muszą pojawić się siłą rzeczy. I choć to rzecz zupełnie innego kalibru, historia kosmicznych rozbitków na pewno porwie fanów ambitnego, staroszkolnego sci-fi. Mimo że wszystko to już gdzieś widzieliśmy.

W "Sforze z Limehouse" możemy w napięciu obserwować, jak młodzi bohaterowie pod nieobecność Sherlocka Holmesa próbują rozwikłać kolejną kryminalną zagadkę, z którą nie potrafi poradzić sobie londyńska policja.

Jedyne, co można zarzucić komiksowi Féliksa i Gastine'a, to fakt, że jest taki krótki. Jeśli jesteście fanami westernu spod znaku Półwyspu Apenińskiego czy "Bez przebaczenia", to "Do ostatniego" powinien znaleźć się na waszym radarze.

"Dziękuję artystom Disneya za nieustanną inspirację" - pisze w dedykacji David Augereau, ukrywający się pod pseudonimem Dav. I rzeczywiście, "Jesień pana Zrzędka" wygląda jak rzecz z sygnowana przez słynne studio.

Półki fanów przygód długouchego ronina od dawna uginają się od grubych tomów czarno-białej Sagi wydawanej przez Egmont. Jeśli komuś mało, to właśnie wyszedł pierwszy tom nowej serii w kolorze. Co znajdziemy w środku?

Mitologia starożytnych Greków doczekała się niezliczonej ilości opracowań, adaptacji i artystycznych wcieleń. A i tak ciągle da się w tym temacie powiedzieć i przekazać coś nowego. Świadczą o tym nowe komiksy Egmontu z serii "Świat mitów" i "Mali bogowie".

Wtem! Taurus wystartował z kolejną serią Xaviera Dorisona. Po "Zamku zwierzęcym" dostajemy równie intrygująco zapowiadający się cykl. I wiele wskazuje, że "Aristophania" to high fantasy, na jakie czekaliśmy.

Parafrazując internetowy tekst: "Incal to jeden z najlepszych komiksów. Nie zapraszam do dyskusji". A co z jego kontynuacją? Choć w "Final Incal" na pokładzie zabrakło Moebiusa, a sam Jodo najlepsze czasy miał już raczej za sobą, to wznowiony właśnie album dostarczy wam masę rozrywki.

Wiadomo, że pozycja jedynej przedstawicielki płci pięknej w wiosce niebieskich ludzików jest wyjątkowa. W "Mamie Smerfetce" przekonamy się jednak, że nie zawsze jest jej w smak specjalne traktowanie przez inne Smerfy.

Wierni czytelnicy serii o małym Indianinie doskonale wiedzą, że Yakari chętnie pomaga różnym zwierzętom, które znalazły się w kłopotach. Tak też się dzieje w "Więźniach wyspy", chociaż na początku to głównego bohatera i jego przyjaciół spotyka niemiła niespodzianka.

Psychofanów Mike'a Mignoli na "Kosmiczną odyseję" namawiać nie trzeba, bo kupią i tak. Reszta może mieć uzasadnione wątpliwości. I słusznie, choć niepotrzebnie. Mimo ponad 30 lat na karku historia napisana przez Jima Starlina godnie się zestarzała.

Spodziewałem się seksizmu spod znaku nawalonego jak stodoła wąsatego wuja. Tymczasem "Voyeur" to zbiór kipiących ironią historyjek, których siłą są nie tylko obłędne rysunki Horacio Altuny, ale nierzadko cięty społeczny komentarz.

Polscy fani Deadpoola są od lat rozpieszczani przez Egmont. I nic nie wskazuje na to, by wydawca miał przestać dorzucać do pieca. Ostatnio wypuścił kolejną "cegłę" z numerem 1 na grzbiecie, co daje jasno do zrozumienia, że pora robić miejsce na półce.

Drugi zbiorczy tom klasycznej frankońskiej serii tym razem zabiera nas w rejony z pogranicza westernu, gotyckiej grozy i kryminału. Na czytelników "Cartlanda" czekają też oczywiście znakomite, drobiazgowe rysunki, będące znakiem rozpoznawczym cyklu.

Egmont długo kazał czekać na wydanie trzeciego tomu "Mrocznej otchłani". Serii, która tylko na pierwszy rzut oka przypomina historię w stylu "Szczęk" czy innego thrillera z wielkim rekinem jako czarnym charakterem. "Mroczna otchłań" to rasowe science fiction, które zabiera czytelnika nie tylko w morskie głębiny.

Wprawdzie w komiksie Łukasza Auguścika znajdziemy wyrazistych zwierzęcych bohaterów i ciekawą zagadkę kryminalną, ale można się obawiać, że nie wszystkim młodym czytelnikom przypadnie do gustu warstwa graficzna "Niesamowitego Szerloka Wormsa i niebieskiego monstrum" czy dominujące tutaj trochę specyficzne poczucie humoru.

"Znany diabeł" to zwieńczenie 30 lat i tysięcy stron, jakie Mike Mignola i jego 80 współpracowników poświęciło na budowanie świata Hellboya i B.B.P.O. I choć ostatni album wciąż trzyma poziom, to niestety pozostawia czytelników ze sporym niedosytem.

Długo wahałem się, czy sięgnąć po "Wonder Woman. Martwa ziemia". Zupełnie niepotrzebnie, bo to najlepszy mainstream, jaki od dawna miałem w rękach. A Daniel Warren Johnson to mistrz nad mistrze.

Po wydarzeniach przedstawionych w poprzednim tomie „Czaroliny” mogło się wydawać, że zagadka tajemniczych przemian żywych istot w szklane posągi została ostatecznie rozwikłana. W „Tajemnicy mojego pochodzenia” przekonamy się jednak, że cała ta sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana, niż można byłoby się spodziewać.