Pisanie jest mną. Odkąd pamiętam – piszę. Odkąd pamiętam też "wchodzę" w bohaterów, dlatego rytuały pomagają mi w tych zabiegach. Przede wszystkim potrzebuję ciszy. Ale takiej prawdziwej, bez radia, bez samochodów za oknem. Dlatego najlepiej pisze mi się nocą, kiedy cały świat już śpi. Lubię pisać, kiedy jest ciemno. Ale pisanie książek to nie tylko klepanie w klawiaturę, to także obserwacje, zapisywanie myśli, obmyślanie fabuły, dialogów. Tu też mam swoje drobne rytuały, na przykład zamykam się w ustronnym miejscu i mówię sama do siebie głosem bohaterów. I też musi być ciemno. Nie wiem, o co chodzi z tą ciemnością, może po prostu wtedy nic mnie nie rozprasza.

W drodze

Pierwsze wejście na ośmiotysięcznik opisane w kultowej książce. Annapurna - fragment

Nocny ogrodnik - przygody i tajemnica

Wakacje

Grzegorz Uzdański

"Pisanie to nie tylko klepanie w klawiaturę" - rozmowa z Aleksandrą Tyl

Przeczytaj fragment książki ''Wakacje'' Niny Majewskiej-Braun

Audiobooki na wakacyjną podróż

Plebiscyt na najgorętszą książkę lata

Wakacyjne warsztaty pisarskie - wydaj się!

Czeska Książka Dziesięciolecia w Polsce!!