dehnel

Przedstawiciele świata kultury tacy jak Paweł Althamer, Jacek Dehnel i Sylwia Chutnik oraz zwykli pasjonaci czytelnictwa pozujący z książką w swoich łóżkach znaleźli się na wystawie fotograficznej, promującej kampanię "Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka!"

Teksty 21 autorów m.in. Jacka Dehnela, Kai Malanowskiej i Marka Nowakowskiegopoświęcone współczesnej Warszawie; miastu i jej mieszkańcom, znalazły się w publikacji "Mówi Warszawa"

Do księgarń trafiła najnowsza, wydana przez Biuro Literackie, książka Jacka Dehnela. "Rubryki strat i zysków" to wybór cykli poetyckich i poematów powstałych w latach 1999-2010. W tomie znalazło się także kilka nigdy wcześniej niepublikowanych w formie książkowej utworów, w tym cykl - "Języki obce".

"Powinniśmy w naszym używaniu języka być twórczymi i to w przypadku żartów językowych, kreatywności w zakresie pojęć, ale również w przekleństwach" - mówi PAP Jacek Dehnel, pisarz mianowany niedawno przez Radę Języka Polskiego Młodym Ambasadorem Polszczyzny.

Polski pisarz i poeta Jacek Dehnel będzie gościem drugiej edycji Europejskiego Wieczoru Literackiego – corocznego wydarzenia, obchodzonego symultanicznie we wszystkich stolicach europejskich.

Lala Jacka Dehnela miała swoją premierę na Węgrzech w ramach trwającego w dniach 22-25 kwietnia 2010 roku XVII Międzynarodowego Festiwalu Książki w Budapeszcie.

Obyczaje polskie stanowią znakomitą lekturę, która łączy w sobie rzetelną, popartą argumentami wiedzę, poczucie humoru oraz ogromną ilość cytowalnych w towarzystwie anegdot i ciekawostek.

Nie sposób oglądać tych straszliwych zdjęć bez odrazy i przerażenia. Przerażenia nie tylko skalą zbrodni i cierpień ofiar (wieszanych, palonych żywcem, masakrowanych cegłami i szpadlami, przeszywanych kulami, piętnowanych rozpalonym żelazem, gwałconych, kastrowanych, piłowanych, pozbawianych uszu, oczu i palców) ale i przerażenia twarzami oprawców.

Trudno pisać o poezji, trudniej jeszcze pisać o poezji kogoś, kogo się zna i lubi bądź zna i nie lubi – zawsze istnieje wtedy pewne ryzyko, że przemawia nie gust recenzenta, ale jego osobiste sympatie lub antypatie.

Czy można sobie wystawić doskonalszy obraz rodzinnego, związkowego czy przyjacielskiego życia, niż półleżenie w dwóch sąsiednich fotelach (z obowiązkową herbatą) w kojącym milczeniu, przerywanym z rzadka cytatami zabawnymi lub pożytecznymi?

Zupa Franza Kafki jest drobiazgiem uroczym, zabawnym, w dodatku opatrzonym równie celnymi pastiszowymi ilustracjami.

To, że do książki o życiu seksualnym ludzi dr Martin dołożył sporo wiadomości o życiu seksualnym naszych braci mniejszych, nie jest niczym osobliwym.

Internet ułatwia i skraca dystans; dzięki św. Google’owi, patronowi wiedzy wszelkiej, możemy z łatwością znaleźć namiary na przynajmniej część osób, z którymi chcielibyśmy się skontaktować; dane leżą na netowej ulicy.

Można zatem czytać real foto jako krytykę społeczną, pokazującą jak dalece świat wyobrażeń rozmija się ze światem rzeczywistym.

Pisząc o tych pragnieniach i o równoczesnej niemożności ich spełnienia, Chatwin sięga daleko poza doświadczenie tego czy innego miejsca na ziemi.

Cóż zatem mają zrobić, kiedy jakiś nadęty bubek trąbi pod ich wypieszczonym arcydziełem o kwilącej ptaszynie, że to gniot, banał i nuda, a „struga” pisze się przez „u” zwykłe? Zaatakować chama, rzecz jasna!

Mathews z wrażliwością poety, swawolnością komika, cierpliwością etnografa, seksuologa i socjologa razem wziętych rozciąga przed nami całą panoramę onanizmu.

Największą sensacją tegorocznego Portu było jednak wręczenie po raz pierwszy nowej nagrody poetyckiej, Silesiusa, nieco młodszego brata znanego już „prozaicznego” Angelusa (obie upamiętniają barokowego poetę religijnego, Anioła Ślązaka z Wrocławia).

Tytułowa irlandzka herbatka to tajemniczy napar o właściwościach narkotycznych, który przez stulecia rozjaśniał umysł Irlandczyków.

Profesor S. była jak Szekspir (który doskonale wiedział na co czekają różne podgrupy jego widowni i nie zanudził ani elżbietańskich dworaków, ani portowych prostytut i tragarzy).