Batman Knightfall. Prolog. Tom 1 – recenzja komiksu wyd. Egmont

Ile razy po latach wracaliście do "arcydzieł" z waszego dzieciństwa, aby dowiedzieć się, że są nic niewarte? Że nie przetrwały próby czasu, są naiwne, wtórne albo po prostu głupie? 30 lat temu "Knightfall" był dla mnie właśnie takim gamechangerem. Sagą, dzięki której wciąż sięgam po "Batmana" i trykociarzy.

Obawy były więc spore, ale na szczęście ciekawość zwyciężyła. Ostatecznie "Batman Knightfall. Prolog" okazał się rzeczą wciąż atrakcyjną i pod wieloma względami zaskakującą. Choć oczywiście niepozbawioną wad.

W bez mała 700-stronicowej cegle opisano wydarzenia będące drogą do tytułowego upadku Mrocznego Rycerza, którego psychiczna jak i fizyczna niedyspozycja pogłębia się tu z każdym zeszytem.

Punktem zapalnym jest oczywiście kultowy "Venom". To właśnie tu Batman po raz pierwszy styka się z tytułową substancją. Tą samą, która za chwilę będzie buzowała w żyłach jego nowego arcywroga i okaże się jego zgubą.

Druga ważna opowieść to "Miecz Azraela". Historia, w której do uniwersum Batmana wprowadzono Jean-Paula Valleya, czyli zbrojne ramię zakonu św. Dumasa i kluczową obok Bane'a postać dla wydarzeń zaprezentowanych w "Knighfall". W tomie znalazła się też oczywiście geneza tajemniczego przestępcy - jej echa bardzo wyraźnie pobrzmiewają w filmie Christophera Nolana.

Jednak o ile "Venom" czy "Miecz Azraela" autorstwa Dennisa O'Neila to pod każdym względem wciąż superliga w kategorii niezobowiązującego czytadła z ambicjami wyjścia poza schemat, o tyle wspomniany origin story Bane'a pióra Chucka Dixona i Dougha Moencha trąci już lekko myszką.

Dodatkowo w "Prologu" znajdziecie dłuższe lub krótsze historie pochodzące z "Batman: Legends of Dark Knight Annual #2". Jak tłumaczą we wstępie Tomasz Sidorkiewicz i Wojciech Nalec, dokooptowano je, aby uniknąć dziury fabularnej dotyczącej pary bohaterów drugoplanowych – Azraela i Robina.

Znalazło się wśród nich kilka wartościowych rzeczy, z których na pewno wyróżniają się "Przysięgi", mocna historia o zemście z komisarzem Gordonem i jego narzeczoną w rolach głównych, czy "Bóg wojny", gdzie naprzeciwko Batmana staje psychopatyczny nastolatek.

Reszta to niestety przeciętniaki, które albo fatalnie się zestarzały, albo już w dniu premiery nie grzeszyły scenariuszową finezją. Tak jak np. kuriozalny "Fan heavy metalu" wyglądający, jakby powstał kilka dekad wcześniej. Niemniej nawet te mniej lub bardziej udane odpryski głównego wątku są niezbędne, aby w pełni docenić zamysł sagi i konsekwencję, z jaką prowadzony jest tu tytułowy bohater rozsypujący się na oczach czytelników.

Graficznie jest lepiej niż dobrze, ze szczególnym wskazaniem na Russella Browne'a ("Venom"), Joe Quesadę ("Miecz Azraela"), Jima Aparo ("Kostiumy") czy Michaela Netzera, którego mocno undergroundowego stylu nie potrafiłem docenić 30 lat temu, a dziś jest dla mnie największym zaskoczeniem tego albumu.

Nie wyobrażam sobie, aby "Batman Knightfall. Prolog. Tom 1" nie znalazł się na półkach fanów Nietoperza czy wszystkich tych, których dzieciństwo przypadało na lata 90. Przed nami jeszcze cztery opasłe tomy, a całość w porównaniu do edycji TM-Semic będzie dłuższa o kilkaset stron. Także szykujcie miejsce i portfele.

Grzegorz Kłos, dziennikarz Wirtualnej Polski

Słuchasz podcastów? Jeśli tak, spróbuj nowej produkcji WP Kultura o filmach, netfliksach, książkach i telewizji. "Clickbait. Podcast o popkulturze" dostępny jest na Spotify oraz w aplikacji Podcasty na iPhonach i iPadach.