wywiad(strona 8/10)

"Armia Izaaka" - to fabularyzowany reportaż o losach warszawskiego getta, dramacie ludzi w nim zamkniętych, powstaniu i późniejszych losach jego uczestników. "To opowieść o niezłomności ludzkiego ducha" - powiedział PAP Matthew Brzezinski, autor książki.

Dziennikarka Aleksandra Kwaśniewska zdradziła Annie Dziewit z "Dzień Dobry TVN", jakie książki były jej ulubionymi lekturami w dzieciństwie oraz wskazała, jakich pisarzy ceni obecnie. - Bardzo wcześnie zapałałam miłością do kryminałów - wyznała Kwaśniewska.

Jurorka programu Masterchef, Anna Starmach, wydała książkę na kanwie programu „Pyszne 25” o tym samym tytule, której premiera będzie miała miejsce 21 marca. Przed kamery się nie pchała. To, co ją naprawdę pociąga to sztuka przyrządzania potraw.

"Yoko i John. Dni, których nigdy nie zapomnę" Jonathana Cotta to zbiór wywiadów i rozmów z Johnem Lennonem i Yoko Ono, od 1968 r. do śmierci Lennona w 1981. Książka trafi do polskich księgarń 7 lutego.

O ile w XIX skandal był potrzebny, żeby zwrócić uwagę na wielki talent, to dzisiaj służy często jedynie temu, żeby wyeksponować zgrabny tyłek. To prawdziwy upadek skandalu jako zjawiska – dzisiaj jego bohaterem może stać się byle kto. Trudno o wielkie skandalistki, tak jak trudno o wielki teatr. Mamy raczej drobne skandaliki na miarę sitcomu. Raczej obciach niż manifest. Skandal przestał być domeną wielkich gwiazd. Nie budzi już oburzenia. Współczesne skandale są po prostu żenujące.

O Nowym Jorku, muzyce, filmach i polityce opowiada w wywiadzie-rzece Martin Scorsese, reżyser m.in. "Taksówkarza" i "Wściekłego byka"

Zafascynował mnie kontrast między moim zrozumieniem Katarzyny, jaki wyniosłam z Polski a tym, jakie wyłaniało się ze wszystkich dokumentów, które czytałam. Urodziłam i wychowałam się w Polsce

Szewach Weiss w rozmowie z Anną Jarmusiewicz odbywa wędrówkę w czasie i przestrzeni; opowiada o dramacie wojny, ale i cudzie przeżycia, o drodze do upragnionej ojczyzny, ale i bólu rozstawania się z dotychczasową, o swojej działalności polityka i dyplomaty, o rodzinie i znajomych, a także o Holokauście, Sprawiedliwych, szczególnie Polakach, zapisanych w Yad Vashem, o spotkaniach, w tym także z „jego” papieżem (tak mówi o Janie Pawle II), o arabskiej wiośnie, w końcu o życiowej misji – pojednaniu między narodami

Nietypowy autoportret jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich reżyserów i animatorów. Główna jego część to opowieść obrazkowa ułożona z rodzinnych fotografii, wycinków z gazet, szkiców, rysunków i kadrów filmowych

O pradziadku, który prowadził cyrk, dziadku malarzu i dzieciństwie spędzonym wśród artystów Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk. O początkach muzykowania, punk rocku i reggae w warunkach realnego socjalizmu, Jarocinie i rockandrollowym życiu

Forma audio dla książki „Artyści mówią. Wywiady z mistrzami malarstwa” umożliwia poznanie sztuk plastycznych za pomocą całkiem innego zmysłu – słuchu

Dziesięć lat temu poznałam przez Internet naprawdę ciekawą osobę. Od dnia, kiedy zaczęliśmy rozmawiać, odkryliśmy, że mamy ze sobą bardzo wiele wspólnego, np. kochaliśmy te same książki. Znajomość zakończyła się ślubem i przeprowadzką do Kanady do mojego męża. Można by więc rzec, że ożenił się ze mną, bo czytałam „Obłoki Magellana” Lema.

Już 9 grudnia w księgarniach pojawi się długo oczekiwany wywiad-rzeka z Marianem Pankowskim, Nam wieczna w polszczyźnie rozróba!

Zniszczenie ludzkości, sprowadzenie świata do dzikości, do tego, że Google nie działa, że nie ma połączenia radiowego, że nie masz pojęcia, co się właściwie dzieje, że każda podróż z jednej stacji na drugą zmienia się w mrożącą krew w żyłach trasę i niebezpieczną przygodę to coś, w co wielu chciałoby zagrać.

Futurologia została już tyle razy wdeptana w błoto, że określanie siebie mianem futurologa ustawia człowieka gdzieś między wróżką a jasnowidzem. Nie przejmuję się tym. Uważam, że warto próbować przewidzieć przyszłość z pełną świadomością tego, że w najlepszym razie sprawdzi się może pięć procent wizji, a jedno wydarzenie (np. atak na WTC) potrafi wywrócić większość prognoz do góry nogami. Z drugiej strony warto też z premedytacją przedstawiać czarne wizje po to, by się przypadkiem nie sprawdziły.

Im więcej czytałam o Poem, tym więcej ciekawostek na temat jego życia i śmierci odkrywałam. Jakoś tak mimochodem Poe, jego życie i twórczość, stały się kręgosłupem całej historii. Co zabawne, mam wrażenie, że cały proces pisania oraz to, co mi się w trakcie niego przydarzyło, odnoszą się w jakiś sposób do Poego – przeżyłam kilka mocno dziwacznych wydarzeń. Dla przykładu: na urodziny dostałam kartkę z własnym zdjęciem podpisaną przez Edgara. Nikt poza rodziną i przyjaciółmi nie miał pojęcia, nad czym pracuję, a tych akurat ludzi nie podejrzewam o podobne pomysły.