"Lucky Luke: Pętla na szyi": Tipi, sweet tipi [RECENZJA]

Już sam początek komiksu jest sporym zaskoczeniem. Odsiadujący wyrok czterej braciabracia-bandyci otrzymują bowiem wiadomość od nowego prezydenta USA. Nie jest to jednak informacja o amnestii, na którą liczyli, lecz o zamianie kary trzystu osiemdziesięciu siedmiu lat więzienia na śmierć przez powieszenie! Egzekucja ma się odbyć już za dwa tygodnie i jedyną nadzieję Daltonowie pokładają w tym, że ich mama znajdzie sposób wyciągnięcia ich spod stryczka.

Oczywiście łatwo przewidzieć, że w tym przypadku Mama Dalton stanie na wysokości zadania, natomiast znacznie bardziej zaskakujące jest to, że w efekcie tego planu Daltonowie trafiają do plemienia Płaskich Głów. I wkrótce możemy się przekonać, że Indianie ci mają kilka intrygujących zwyczajów, które niekoniecznie przypadają do gustu bladym twarzom – i to mimo że przecież niedawno ledwo uniknęły egzekucji. Z rozbawieniem obserwujemy więc, jak czterej bracia momentami czują się, jakby trafili z deszczu pod rynnę…

Okazuje się jednak, że wódz Radosny Orzeł miał własne cele, kiedy zgodził się na udzielenie pomocy słynnym bandytom. I trzeba przyznać, że współpraca Daltonów z Indianami z jednej strony wywoła spore zamieszanie na Dzikim Zachodzie, a z drugiej dostarczy czytelnikom wielu okazji do śmiechu. A oczywiście tym, który przywróci porządek, będzie niezawodny Lucky Luke. Zanim to jednak nastąpi, czeka na nas wiele przezabawnych scenek i niespodziewanych zwrotów akcji.

Można więc z powodzeniem stwierdzić, że scenarzyści (Laurent Gerra, Achdé) odwalili tutaj kawał dobrej roboty, a jeżeli dodamy do tego świetne rysunki Achdé, który udanie kontynuuje styl Morrisa, to jasne się staje, że „Pętla na szyi” może liczyć na ciepłe przyjęcie ze strony fanów przygód Lucky Luke’a.

Ocena: 8/10