Media: Sarkozy błyskawicznie nadrabia braki kulturalne

*Prezydent Francji Nicolas Sarkozy, znany dotąd jako fan popkultury, przeistoczył się ostatnio w namiętnego wielbiciela ambitnych lektur i trudnego kina - twierdzą francuskie media. Jedni tłumaczą to wpływem jego żony Carli, inni - przyczynami politycznymi. * Dotychczas szef państwa uchodził powszechnie za amatora kultury popularnej i rozrywki, komedii z Louis de Funesem i amerykańskich filmów akcji niekoniecznie z najwyższej półki. W paryskim środowisku intelektualnym uchodził za człowieka mało wykształconego, o złym guście, stroniącego od ambitnej kultury.

Jednak ostatnio Sarkozy przechodzi metamorfozę - donosi niechętny mu skądinąd dziennik "Liberation". Cytowani przez tę gazetę liczni goście prezydenta twierdzą zgodnie, że nadrabia on w niesłychanym tempie zaległości kulturalne.
Gazeta cytuje liczne osoby ze świata kultury, które ostatnio odwiedziły Pałac Elizejski. Według tych świadków, szef państwa odstawił na bok popularne i nie zawsze wybredne komedie, i oddał się bez reszty oglądaniu dzieł wymagających twórców, jak Robert Bresson czy duński reżyser Carl Theodor Dreyer.

Wśród ostatnich prezydenckich lektur przeważają dzieła francuskich klasyków: Gustave'a Flauberta , Honoriusza Balzaka i Guy de Maupassanta .

Otoczenie Sarkozy'ego dodaje, że "pochłania" on owe filmy i książki z właściwą sobie hiperaktywnością i w niebywałym tempie. "Jego bliscy opowiadają, że obejrzał z rzędu piętnaście filmów Hitchcocka" - pisze "Liberation".

Inni wskazują na wpływy jego żony, byłej modelki i piosenkarki Carli Bruni-Sarkozy. Takiego zdania jest pisarz Yann Moix, który używa takiej oto "rowerowej" metafory: "Carla z pewnością popchnęła go na początku. Potem odczepiła boczne kółeczka od roweru i Sarkozy odkrył prawdziwą radość pedałowania w pojedynkę".

Inni komentatorzy zwracają uwagę, że na zmianę gustów kulturalnych szefa państwa mogą mieć wpływ przyszłoroczne wybory prezydenckie.Ich zdaniem, Sarkozy próbuje "uwieść" w ten sposób niechętnych mu do tej pory intelektualistów.

Z Paryża Szymon Łucyk