Guy de Maupassant

Francuuski pisarz , przedstawiciel naturalizmu.

Wychowywał się w Normadii. W życie literackie wprowadził go zaprzyjaźniony z jego matką Gustaw Flaubert.

Debiutował tomem opowiadań Baryłeczka (1880). Wydał około 260 nowel w 16 tomach (większość ukazała się w przekładach polskich i była wielokrotnie wznawiana w różnych tłumaczeniach oraz kilka powieści: Historia jednego życia (1883), Bel-Ami (1885), Mont-Oriol (1887), Piotr i Jan (1888), Mocna jak śmierć (1889) oraz wiele artykułów, relację z podróży do Algierii, Korsyki, Włoch i Anglii, a także 2 sztuki teatralne.

Ciężka choroba umysłowa, której postępy śledził z pełną rozpaczy świadomością, zwyciężyła w 1891. Zmarł w dwa lata później. W jego twórczości wyróżnia się dwa kręgi tematyczne: sceny przedstawiające życie burżuazji paryskiej, konflikty w świecie drobnych urzędników, zawierające akcenty satyry i krytyki społecznej, oraz sceny z życia prowincji francuskiej, głównie normandzkiej, pełne często rubasznego humoru i wnikliwych obserwacji.

Maupassant przedstawiał rzeczywistość poprzez fakty, bez komentarzy odautorskich, bardzo dbał o konstrukcję utworów, precyzję opisów, zrozumienie dla naturalistycznego autentyzmu szczegółów i realiów.

Uważał się za wiernego ucznia Flauberta i jego kultu formy pozbawionej wszelkich elementów subiektywizmu, tak doskonale odpowiadającej przedmiotowi opisywanemu, że się jej w ogóle nie dostrzega.