Czy te książki zostaną zekranizowane?

Czy środowisko filmowe zaczęło się wreszcie interesować współczesną polską literaturą?Czy sukcesy produkcji filmowych takich, jak Wojna polsko-ruska (na podstawie powieści Doroty Masłowskiej ) czy Rewers (na podstawie powieści Andrzeja Barta ) sprawiły, że wkrótce kolejni reżyserzy sięgną po młodą polską prozę? I jeszcze –* czy twórcy filmowi, którzy od dawna narzekają na brak dobrych scenariuszy, mają w ogóle w czym wybierać? Które powieści napisane po 1989 roku warto przenieść na duży ekran? Które z nich mają szansę zdobyć masową publikę, a które zgarnęłyby prestiżowe nagrody na zagranicznych festiwalach? W naszej galerii prezentujemy książki, które naprawdę warto zekranizować
oraz uzasadniamy dlaczego.*

Na wasze uwagi, komentarze i tytuły książek, które powinno się (lub nie) zekranizować wraz z uzasadnieniem czekamy nie tylko pod galerią, ale także na stronie ksiazki.wp.pl na Facebooku: tutaj !

O książce: Hieronim Berbelek był kiedyś wielkim strategiem. W czasie wojny dostał się jednak pod Formę nieprzyjaciela, która omal nie pozbawiła go tożsamości i woli życia. Może odnajdzie się teraz w kontakcie ze swoimi niewidzianymi od lat dziećmi, podczas podróży do Afryki - krainy złotych miast i bezkształtnych bestii, do serca Czarnego Lądu, gdzie rodzą się potworne cuda i przerażające piękno...

O książce: Złożona z wielu wątków fascynująca, nowoczesna powieść-relacja z "ekspedycji" w głąb Czarnego Kontynentu, ukazująca Afrykę u progu XXI wieku, Afrykę rozdzieraną wojnami, głodem, epidemiami, korupcją... Znakomite pióro, bogata warstwa faktograficzna, przenikliwa analiza przemian ekonomicznych, cywilizacyjnych, kulturowych i głęboka, osobista refleksja nad kondycją ludzką tworzą niepowtarzalny klimat pisarstwa Kapuścińskiego .

O książce: Autobiografia Jacka Kuronia to historia o Jacku, polskiej lewicy i opozycji demokratycznej, o Polsce i o nas samych. Tom jest wydaniem krytycznym czterech najsłynniejszych tekstów autobiograficznych legendarnego opozycjonisty.

O książce:W połowie lata 1963 roku pan Józef Trąba oraz ojciec narratora powieści, chłopca Jerzyka, postanowili zabic I sekretarza PZPR Władysława Gomułkę. Szybko dowiaduje się o tym pomyśle miejscowy milicjant, komendant Jeremiasz, a także cała wspólnota ewangelicka poddająca ów pomysł publicznej dyspucie. Narzędziem zbrodni jest chińska kusza, zajmują pozycję naprzeciw okna mieszkania Gomułki i wypuszczają strzałę...

O książce: Rok myśliwego to osobliwy diariusz jednego roku (od sierpnia 1987 do sierpnia 1988), który zawiera nie tylko sporządzane „na gorąco” refleksje i notatki o podróżach, spotkaniach, lekturach, pracach w ogrodzie i własnej twórczości, ale także wspomnienia (młodzieńcze Wilno, powstanie warszawskie, trudne lata paryskie), portrety przyjaciół i pisarzy, mini-eseje o sztuce, religii, polityce, historii najnowszej. Ta wielobarwna i wielowymiarowa mozaika składa się na wyjątkowy autoportret duchowy poety i człowieka.

O książce:Wybór znakomitych reportaży poświęconych bohaterom czechosłowackiego życia codziennego, znanym i popularnym postaciom z pierwszych stron gazet, uwikłanym w czasy, w jakich przyszło im żyć. Aktorka Lída Baarová, artysta rzeźbiarz Otokar Szvec – nieznany twórca pomnika Stalina, piosenkarka Marta Kubiszova (ze słynnego piosenkarskiego trio „Golden Kids”), legendarny producent obuwia Tomáš Bata, pisarz Eduard Kirchberger, który wskutek historycznych zawirowań przeistacza się w Karela Fabiána i wielu innych – poprzez ich barwne życiorysy Mariusz Szczygieł opowiada o czasach, w jakich przyszło im (i nam) żyć.

O książce:Opowieść o dwóch studentach kierunku humanistycznego. Eligiusz chce poderwać Dodę Elektrodę. I dlatego postanawia zostać pisarzem. Wojtkowi wydaje się, że człowiek nie może kierować swoimi pragnieniami. I dlatego przestaje robić cokolwiek. Gdyby Michel Houllebecq miał 24 lata i poczucie humoru, pisałby jak Jaś Kapela .

O książce: Bohaterka powieści jest młodą kobietą próbująca wyzwolić się z konwenansów, ograniczeń wieku, płci i obyczajów. Jest też jeszcze dzieckiem, które chce wejść w dorosłość i już wie, że najpierw musi się sparzyć. A skoro ma tę świadomość, dłonie woli sama włożyć w ogień. To ktoś, kto bawi się w bycie dorosłym i śmieje się z dorastania i dzieciństwa, kto likwiduje łatwe granice i zmusza do stawiania wielu pytań. Bohaterka Rdzy nie daje odpowiedzi, nie liczy na moment pewności. Zmysłowo doświadczając świata, duchowo rozpoznaje siebie. Świat tej powieści to świat sprzeczności: brutalny seks obok niemal sentymentalnych mrzonek, nienawiść obok bólu rozczarowania, kobieta i mężczyzna, kobieta i kobieta...

O książce: Piewca tematyki osiedlowej powraca do korzeni. Tym razem w blokach nie zagnieździły się diabły ani duchy, a drugie osiedle. Urzeczeni mieszkańcy porzucają dotychczasowe życie, by oddać się demolowaniu własnych mieszkań - pod wielką płytą kryje się gorąca, czarna powierzchnia. Z każdym dniem na niezwykłym osiedlu przepada coraz więcej ludzi, mnożą się gapie, wyznawcy i badacze, szaleństwo ogarnia administrację i media.

O książce: Prozatorskie zapiski Mirona Białoszewskiego pochodzą z okresu od czerwca 1975 roku do czerwca roku 1976. Obszerne fragmenty tej prozy miały być początkowo opublikowane w tomie Rozkurz . Książka ta jednak w efekcie została rozbudowana o inne części składowe, część zatytułowana Chamowo stała się jedynie esencjonalną pigułką, zwięzłym wyciągiem z owych dziennnikowych zapisów. Całość pozostała w wydawnictwie, "do druku po śmierci", jak mówił autor.

O książce: Ta książka to dla wielu z pewnością mocno kontrowersyjny opis środowiska homoseksualistów, którym wypadło żyć w czasach komunizmu. Opis pełen brudu, upodlenia, seksualnych obsesji i zupełnie kryminalnych uczynków, w których ciotki bywały zarówno ofiarami, jak i przestępcami. Pomimo bliskiego związku z rzeczywistością, jest to, dodajmy, opis literacki. Niektórzy krytycy widzą w tej książce reportaż, ale to błąd: Witkowski nie opisuje rzeczywistości, lecz rzeczywistośćć wymyśloną, obecną w opowieściach, niemal mityczną. A na dodatek opisuje fenomenalnie, nie pozostawiając najmniejszej wątpliwości co do miary swojego talentu.

O książce: Historia miłości, która nie ma prawa istnieć. Historia namiętności ludzi, których los, kariera i ambicja rzucają do stolicy Europy – Brukseli. On – pisarz, wykładowca – zajmuje się domem, bo przyjechał do Brukseli za żoną, robiącą karierę w Komisji Europejskiej. Męski odpowiednik Anny Kareniny, rozdarty między miłością do dzieci i żony a wielką namiętnością do innej kobiety. Ona – ambitna dziennikarka telewizyjna – robi karierę, relacjonując wydarzenia dotyczące Unii Europejskiej. Ryzykuje wszystko, jeśli ich związek się wyda. Spotykają się w kościołach, do których w świeckiej Brukseli nikt nie chodzi, a potem jadą do niej.

O komiksie: Obyczajowa historia z życia miejskiej młodzieży, która lubi ostrą muzę, imprezy, alkohol i inne używki. Snujący się po osiedlowych uliczkach bohaterowie - niezapomniani Wiraż, Dźwiedzu, Szopa, Smutny i reszta ferajny – borykają się z przemocą, nudą, tępymi „dresiarzami” i kacem, czyli z tym wszystkim, na co narażeni są codziennie młodzi ludzie.
Śledziu opowiada o tym zwyczajnym życiu na zwyczajnym osiedlu z niezwykłym poczuciem humoru, przyglądając się swoim bohaterom z sympatią i dystansem jednocześnie. Doprawia to szczyptą surrealizmu i fantastyki, które na Osiedlu Swoboda wyglądają zadziwiająco naturalnie.

O książce: Oto mroczny Kraków. Miasto skrywające straszne tajemnice. Na trop jednej z nich wpada dawny gwiazdor kina dziecięcego, mężczyzna przegrany, detektyw z przypadku.
Nazywają go mistrzem.
Oto człowiek nieodpowiedzialny. Mężczyzna, który schodzi życiu z drogi. Nie posiada dowodu osobistego, komórki, konta bankowego ani prawa jazdy. Mówią na mieście, że utył, spuchł, posiwiał. I nagle, zupełnie nieoczekiwanie, w prywatność jego nikomu niepotrzebnego istnienia wkracza zbrodnia...
W cieniu seryjnego zabójcy z przeszłości, Karola Kota, w półmroku zaułków Starego Miasta, przy fałszywych dźwiękach hejnału z wieży Mariackiej zaczyna się morderczy wyścig z czasem...

O książce: Prywatna detektywka Julia Dobrowolska, zabójcza blond piękność z blizną, przyjeżdża do miasteczka Bułkowice, by wytropić mordercę dziewczyny, którą znaleziono bez głowy w polu kukurydzy. To pierwsze tak poważne zadanie w jej karierze zawodowej. Ale Julia jest uosobieniem spokoju i pewności siebie. Nawet jeśli wszyscy wokół uważają, że kobieta się do tej roboty nie nadaje. Śledztwo utrudniają jej ambitny i bezwzględny dziennikarz, realizujący program telewizyjny o mordercy i małomiasteczkowy policjant o zagadkowej przeszłości. Julia musi też zmierzyć się z niechęcią i zmową milczenia mieszkańców. Wkrótce odkrywa, że pozornie sielankowe miasteczko kryje niejedną przerażającą tajemnicę. Próbując rozwikłać zagadkę śmierci nie dostrzega, jak blisko znalazła się człowieka, którego media nazywają „Żniwiarzem”…

O książce:Najnowsza powieść Bronisława Wildsteina - znanego publicysty i dziennikarza - Dolina nicości o wiele mocniej niż publicystyka oświetla mroczne tajemnice III RP, w bezkompromisowy sposób obnaża mechanizmy rządzące polską polityką. Oprócz wspaniałych walorów literackich (autor jest laureatem nagrody Fundacji Kościerskich oraz nagrody im. Andrzeja Kijowskiego ) książka zawiera bardzo przekonujący obraz współczesnej Polski. Autor wprowadza czytelnika w świat byłych agentów SB, doskonale radzących sobie w świecie biznesu i mediów, ukazuje ich zależności i powiązania z politykami i środowiskiem dziennikarskim.

O książce: To pierwsza genderowa powieść o polskim mężczyźnie. Jej bohater jest narcystyczny, purytański, niezwykle wymagający wobec kobiet, a jego obsesją jest pragnienie dojrzałości, o której nie wie, ani czym jest, ani czy w ogóle istnieje.
Bohater powieści najbardziej boi się publicznej kompromitacji. Kiedy ta wreszcie nadchodzi, odkrywa nagle, że cały współczesny świat zamieszkują ludzie skompromitowani. Ich biografie są przezroczyste dla innych, historie ich upadków przepełniają media, stają się przedmiotem powszechnego zainteresowania, a w końcu zaczynają fascynować ich samych. W tym świecie nawet święci, którzy nie popełnili żadnego grzechu, uczestniczą w ogólnym zepsuciu. Nie mogą się powstrzymać od podglądactwa i szerzenia plotek.

O książce: Wybory w Polsce. Na terenie całego kraju grasują rewolucyjne szajki robotniczo-gejowskie. W momencie ogłoszenia wyników stacje telewizyjne informują o zorganizowanych zamachach. Giną wszyscy prominentni kandydaci, w tym jeden z bliźniaków.

O książce:Obywatel Niemiec Adam Kowalski, mimowolny przemytnik ślimaków winniczków z Czech, zostaje pomylony z obywatelem Niemiec Adamem Kowalewskim, przemytnikiem papierosów z Polski, i aresztowany. Emerytowany nauczyciel, w dwudziestą rocznicę śmierci swojej żony, wyrusza w podróż na Taorminę z prozą Iwaszkiewicza pod pachą. Zakochuje się w młodej artystce cyrkowej i przyjmuję posadę klauna, traci głowę, pieniądze i bilet powrotny do Polski. Mieszkańcy Zgorzelca pielgrzymują do Görlitz, aby nie całkiem honorowo oddać Niemcom polską krew…
Bohaterowie Rudnickiego nigdzie nie są u siebie i nigdy nie są do końca sobą. Polacy, Czesi i Cyganie z niemieckimi paszportami. Umarli wracający pomiędzy żywych, żywi kochający umarłych. Człowiek przemienia się tu w zwierzę. Artysta zmaga się z własną seksualnością i fałszuje własną przeszłość. Pod piórem Rudnickiego ich historie nabierają niezwykłej siły wyrazu.

O książce: Wiecz­ny Grun­wald nie jest powieścią pisaną ku pokrzepieniu serc. Jej bohater, Paszko, nieślubny syn Kazimierza Wielkiego ginie w bitwie pod Grunwaldem i w tym momencie zaczyna się jego „przezwieczna” odyseja w czasie i przestrzeni, w poszukiwaniu sensu istnienia. To przykład fantastyki re­tro­spek­tyw­nej, mrocznej i brutalnej. Szczepanowi Twardochowi udaje się doskonale oddać psychikę swego bohatera, targanego wewnętrznymi dylematami i trawionego przez własne emocje.

O książce: Jeszcze jedna książka o polskim papieżu. Krytyczna minipowieść o tzw. pokoleniu Dżej Pi Tu. Obraz społeczeństwa polskiego w Krakowie zestawiony z obrazem medialnym, wszechobecne stacje telewizyjne, okno na Franciszkańskiej, Marsze Milczenia, Mecze Pokoju, Czarny Internet i wiele innych zbiorowych akcji. 1 kwietnia 2005 (w wigilię śmierci papieża) główny bohater - ateista - przyjeżdża na stypendium do ukochanego miasta największego z Polaków i niczym Odyseusz wędruje po krakowskich mieszkaniach i przepełnionych knajpach, konsumując alkohole i prowadząc z przedstawicielami miejscowej młodej inteligencji oraz obcokrajowcami rozmowy o Papieżu, rzeczach ostatecznych, i tych zupełnie błahych. Jest przy tym nieodmiennie zaskoczony masowymi eventami i krytycznie portretuje medialny wizerunek społeczeństwa, któremu na ekranach, monitorach, w słuchawkach na żywo umiera Ojciec.

Ukazał się właśnie 32. numer "Ha!artu", krakowskiego magazynu o nowej kulturze, tym razem w całości poświęcony literackiemu restartowi kina polskiego. Co zrobić, by "film polski" nie był synonimem zwrotu "film zły"? Piotr Marecki , redaktor naczelny pisma, we wstępniaku odpowiada na to pytanie następująco: "filmowcy polscy powinni zrestartować kino polskie za pomocą współczesnej literatury". W najnowszym numerze "Ha!artu" znajdziemy między innymi obszerną, 40-stronicową, ankietę pt. Co robić, w której literaturoznawcy, krytycy, pisarze, scenarzyści oraz wydawcy odpowiadają na pytanie, które książki wydane w Polsce po 1989 roku warto zekranizować. Na poprzednich stronach naszej galerii przytoczyliśmy fragmenty tych wypowiedzi.W najnowszym numerze krakowskiego magazynu znajdziecie ich dużo więcej. Pismo można zakupić m.in. przez stronę internetową wydawnictwa: tutaj .

W 32. numerze "Ha!artu" odnajdziemy także blok tekstów na temat zarzuconych projektów filmowych, do których warto wrócić (m.in. ekranizacja Dzienników Stefana Żeromskiego w adaptacji Andrzeja Żuławskiego!), prezentację projektów, które właśnie powstają, rozmowy z pisarzami i pisarkami gotowymi na podjęcie współpracy z kinem oraz fikcyjne recenzje z nieistniejących wciąż ekranizacji polskich książek (m.in. z Lubiewa Michała Witkowskiego ).

[Grzegorz Wysocki]