Seks, antykoncepcja i tatuaże. Takiego poradnika dla cukrzyków brakowało na rynku

Czy cukrzyca zwiększa ryzyko zaburzeń seksualnych? Czy sprawia, że kobiety mają mniejsze potrzeby? Na te i inne pytania odpowiedziały Angelina Ziembińska oraz Katarzyna Cyganek w poradniku dla kobiet borykających się z tą trudną chorobą. Dzięki uprzejmości wydawnictwa PZWL, publikujemy fragmenty książki "Cukrzyca na obcasach. Poradnik cukrzycowy dla kobiet".

Czy cukrzyca wpływa na seks?

To zależy od tego, jak prowadzona jest cukrzyca. Jeśli jest niewyrównana, może wpływać również na ten obszar życia. Choroby przewlekłe i zaburzenia metaboliczne bywają wymieniane jako jedne z czynników zagrażających zdrowiu seksualnemu i reprodukcyjnemu, zaraz obok otyłości, nadciśnienia, kiepskiej diety (spożywanie fast foodów), braku aktywności fizycznej i stosowaniu środków psychoaktywnych (np. alkoholu).

Zobacz też: Stefano Liberti: Każdy powinien wiedzieć, skąd pochodzi jego jedzenie

Mając cukrzycę, seks należy potraktować jak każdą inną aktywność fizyczną. Warto przed aktem miłosnym zmierzyć poziom glikemii i mieć obok łóżka glukometr, a także coś słodkiego na wypadek niedocukrzenia (np. sok jabłkowy lub glukozę w żelu). Wierz mi, nie będzie Ci się chciało wyskakiwać z łóżka i biec do kuchni, kiedy spadnie Ci cukier. Zbyt wysoki poziom glikemii może powodować ospałość, apatię i brak energii, będzie też wpływać na odczuwanie ochoty na seks. Niewyrównana cukrzyca sprzyja też infekcjom intymnym, a wtedy zbliżenia nie są wskazane.

Zbyt niski poziom cukru z kolei może powodować uczucie niepokoju, rozdrażnienie i odebrać ochotę na zbliżenia. Jeśli nie masz powikłań cukrzycy, to raczej nie powinna ona wpływać na Twoją sprawność i zdolność do uprawiania miłości. Większość problemów wtedy jest w Twojej głowie. Z pewnością pomogłoby Ci pozytywne myślenie, wzmacnianie poczucia atrakcyjności, dystans do siebie i poczucie humoru.

Jeśli masz cukrzycę typu 1, i jesteś leczona penami, albo typu 2, i bierzesz leki doustnie, to cukrzycę można ukryć. Ale nie polecam ukrywania cukrzycy, będąc w związku, ani przygodnego seksu, a już tym bardziej bez zabezpieczenia. Kobiety leczone osobistą pompą insulinową mają na skórze wkłucie, a na końcu drenu małe pudełeczko będące pompą. Niektórych to może krępować, ale są na to sposoby. Pierwszy, to spróbować zaakceptować i przyzwyczaić się do pompy. W końcu to jest jakby dodatkowa część ciała.

Czasem żartobliwie mówię do mojej pompy per trzustka, ale taką funkcję właśnie pełni. Nie uważam, żeby było się czego wstydzić. Jeśli pompa Cię blokuje i bardzo przeszkadza, możesz odpiąć ją na czas seksu, ale wtedy rośnie ryzyko, że po dobrym seksie zaśniesz i zapomnisz się ponownie podpiąć, co spowoduje hiperglikemię. Możesz też zainwestować w jakąś seksowną bieliznę, np. gorset i ukryć pompę gdzieś blisko ciała. Przy okazji możesz zaskoczyć partnera kreatywnością i atrakcyjnym strojem pobudzającym wyobraźnię.

Zobacz też:Dwanaście godzin między nogami kobiet. Doświadczona położna zdradza sekrety swojej pracy

Pompa generalnie w niczym nie przeszkadza, tylko trzeba mieć na uwadze, że jest i starać się nie wyrwać wkłucia. Jeśli masz jakieś wątpliwości, coś Cię martwi lub przeszkadza, rozmawiaj o tym ze swoim partnerem. Ważne, by budować związek na zaufaniu i szczerości od samego początku. W przeciwnym razie raczej nic z tego nie będzie. Cukrzyca nie powinna wpływać na Twoje libido, ale musi być wyrównana. Unikaj dłuższych przerw w aktywności seksualnej i nie dopuszczaj do monotonii. Seks to świetna zabawa i ciesz się nim tak często, jak tylko możesz. Generalnie, ciesz się życiem.

Antykoncepcja u kobiet z cukrzycą

Antykoncepcja u kobiet z cukrzycą Antykoncepcja u diabetyczek to bardzo ważna, ale niejednokrotnie bagatelizowana kwestia. Dzięki zastosowaniu najbardziej efektywnej metody antykoncepcyjnej można uniknąć ciąży w nieodpowiednim czasie, co może pozytywnie wpłynąć na stan zarówno matki, jak i dziecka. Dla kobiety z cukrzycą niezwykle ważne jest osiągnięcie normoglikemii zarówno przed zajściem w ciążę, jak i w czasie ciąży, bo to zmniejsza ryzyko niekorzystnych powikłań dla obojga. W celu zapobiegania nieplanowej ciąży kobieta z cukrzycą może zdecydować się na: • antykoncepcję hormonalną o skuteczności 94–98%; • doustne tabletki antykoncepcyjne, dwuskładnikowe (zawierające składnik estrogenowy i gestagenny).

• minitabletka (składnik gestagenny);
• zastrzyki antykoncepcyjne (progestageny w formie iniekcji);
• plastry antykoncepcyjne (implanty przezskórne z progestagenem);
• pierścienie i wkładki (uwalniające lewonoegestrel);
• metody barierowe ze skutecznością 80–90% (prezerwatywy, wkładki wewnątrzmaciczne);
• metoda kalendarzyka, obliczanie naturalnego cyklu wydzielania hormonów i szacowanie dni płodnych na podstawie temperatury – skuteczność 80%;
• sterylizacja – skuteczność powyżej 99%.

Według światowych towarzystw diabetologicznych, w tym także Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, pacjentka z cukrzycą może bez przeszkód stosować antykoncepcję hormonalną, o ile:
• jest w wieku poniżej 35 lat,
• nie pali,
• ma prawidłową masę ciała,
• nie ma nadciśnienia tętniczego,
• nie ma przewlekłych powikłań cukrzycy.

W innych przypadkach stosowanie antykoncepcji powinno zawsze skrupulatnie przemyślane przez kobietę i przedyskutowane z lekarzem ginekologiem. Antykoncepcja hormonalna nie jest polecana palaczkom, kobietom z nadciśnieniem tętniczym, z chorobami układu krążenia czy przewlekłymi powikłaniami endokrynologicznymi. Metodą antykoncepcyjną szczególnie polecaną u kobiet powyżej 35. roku życia z nadmierną masą ciała (otyłością) jest wkładka wewnątrzmaciczna ze wstawką gestagenną. Alternatywnie metoda kalendarzyka lub barierowa, ale te mają nieco niższą skuteczność.