Ponad 350 Sienkiewiczowskich pamiątek dla muzeum w Oblęgorku

O ponad 350 eksponatów wzbogaciło się Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku (Świętokrzyskie) na mocy testamentu Marii Korniłowicz, w którym wnuczka pisarza przekazała większość pamiątek rodzinnych do krajowych muzeów – poinformowała szefowa placówki w Oblęgorku, Lidia Putowska.

Darowizna, która przypadła podkieleckiemu Muzeum Henryka Sienkiewicza , to głównie rękopisy, wśród których znajdują się manuskrypty pierwszej żony pisarza, Marii Szetkiewicz (m.in. jej panieński pamiętnik), córki Jadwigi (m.in. jej korespondencja do guwernantek, które uczyły ją języków obcych) i wnuczki Marii Korniłowicz, zmarłej w 1996 roku. Są także dwa listy samego Sienkiewicza i kartka pocztowa od Stefana Żeromskiego .

Biografowie i badacze twórczości Henryka Sienkiewicza spodziewają się, że zbiór rękopisów pozwoli odkryć nowe szczegóły z życia pisarza. Jeden z dwóch listów Sienkiewicza jest adresowany do Zofii Pochwalskiej – żony Kazimierza, portrecisty twórcy Quo Vadis , który został później nadwornym malarzem cesarza Franciszka Józefa – tłumaczyła Putowska.

Oprócz manuskryptów do Oblęgorka trafiły również inne cenne pamiątki, m.in. kilka srebrnych sztućców z wygrawerowanym herbem rodzinnym Sienkiewiczów, gipsowe popiersie nastoletniej Jadwigi Sienkiewiczówny wykonane przez Jana Nalborczyka, dwa obrazy tejże Jadwigi (córka pisarza pobierała lekcje malarstwa u kilku znanych artystów) oraz Biblia z 1898 roku, kunsztownie wydana w Wiedniu, z dedykacją dla Jadwigi od ojca chrzestnego – ks. Zygmunta Chełmickiego, przyjaciela Sienkiewiczów.

Wszystkie podarowane przedmioty są obecnie inwentaryzowane, wyceniane i katalogowane. Zostaną pokazane w Oblęgorku w przyszłym roku, na 50-lecie muzeum.

Henryk Sienkiewicz otrzymał majątek ziemski w Oblęgorku w 1900 roku z okazji 25-lecia pracy pisarskiej. Po śmierci pisarza dom i ziemię odziedziczyły dzieci – Jadwiga Korniłowicz i Henryk Józef, który zamieszkał w nim na stałe. Dzięki ich darowiźnie, w 1958 r., XIX-wieczny, eklektyczny pałacyk, zaprojektowany specjalnie dla pisarza przez Hugona Kuderę, stał się siedzibą muzeum.