Wiatr i pył to wybór niepublikowanych dotąd w formie książkowej tekstów Tadeusza Konwickiego z lat 1946-2008. Książka właśnie trafiła do księgarń.
Tom zawiera wspomnienia, opowiadania, reportaże, felietony i jeden scenariusz filmowy. Ilustrowana jest rysunkami samego Konwickiego . Pomysł na tę książkę wyszedł od literaturoznawców - Tadeusza Lubelskiego i Przemysława Kanieckiego. Konwicki , który ostatnią książkę opublikował 13 lat temu, zaakceptował pomysł, zażyczył sobie chronologicznego układu tekstu i ograniczenia przypisów do niezbędnego minimum.
Wiatr i pył to zbiór tekstów Konwickiego rozproszonych w czasopismach lub znalezionych w szufladzie pisarza, począwszy od jego pierwszej próby prozatorskiej - partyzanckiego opowiadania Kapral Koziołek i ja („Nurt”, 1947), po esej Mickiewiczowie młodsi z 2005 r. Czas zaangażowania pisarza w socrealizm ilustrują felietony z „Nowej Kultury”.
W tomie znalazł się m.in. napisany w 1967 roku scenariusz filmowy Trochę apogeum. Ten niezrealizowany film miał się rozgrywać w Pałacu Kultury, w którym w jednym czasie trwa zjazd esperantystów i koncert oraz przeprowadzana jest transmisja z zaćmienia Księżyca. Wokół pałacu krąży zamachowiec z bombą.
W nowej książce Konwickiego zamieszczono też Śmierć w Monachium - opowiadanie o olimpiadzie, podczas której terroryści palestyńscy zamordowali sportowców izraelskich. W tomie znalazły się ponadto pisane w latach 90. felietony do pisma „Charaktery”.
Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Czytelnik.