Z jednej strony symbol zagrożenia, z drugiej prawie romantyczna postać: „Dla chrześcijan Sulejman II był Wielkim, czy też Wspaniałym, dla rodaków Kanuni – Prawodawcą. Prawie pół wieku panowania Sulejmana II to nie tylko podboje. Największy (jeśli chodzi o obszar ziem przyłączonych) osmański zdobywca to także najlepszy spośród Osmanów prawodawca, to niezły poeta, to wreszcie protektor wszelakich sztuk, z którym nie może równać się żaden inny władca ery nowożytnej.
W rezultacie jego panowanie to szczytowy rozwój Imperium Osmańskiego. W literaturze, sztuce, i architekturze to prawdziwie „złoty wiek” osmańskiej historii.” W skład Imperium Osmańskiego, wchodziły po części, lub w całości, takie kraje jak nazywane obecnie: Turcja, Grecja, Albania, Macedonia, Jugosławia, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Słowenia, Bułgaria, Rumunia, Węgry, Mołdawia, Ukraina, Rosja, Gruzja, Armenia, Azerbejdżan, Iran, Irak, Kuwejt, Bahrajn, Katar, Arabia Saudyjska, Jemen, Somalia, Syria, Liban, Jordania, Izrael, Egipt, Libia, Tunezja, Algieria i wyspy Panteleria i Lampedusa. Kraje, na których piętno panowania Osmanów, odbiło się na zawsze. Panowanie Sulejmana, to rzeczywiście niewielki okres w tym bezmiarze wieków, ale jednak to czas najbardziej fascynujący, malowniczy i intelektualny. Chyba dla większości z nas, wprost niewyobrażalne było, że te słowa, napisał właśnie on. Waleczny władca, „twardziel”:
„Lud myśli, że na świecie tylko władztwo najważniejsze,
Przecie nic nie przewyższy zdrowia, które najcenniejsze.
Panowanie jest tylko próżną o doczesność walką,
Przecie nie masz nad jedność z Bogiem – szczęście najmilsze”
Autor pragnął odkryć podstawy i wątki kulturowe, które sprawiły, że Sulejman stał się jednym z ważniejszych władców, ale przede wszystkim zafascynowany był jego związkami z Lechistanem i małżeństwem z mityczną, na poły bajkową Roksolaną. Powiodło mu się. I to nie tylko udało mu się przedstawić sylwetkę samego Sulejmana, początki dynastii Osmanów, panującej w końcu ponad sześć wieków na takim ogromnym obszarze, ale i stworzyć tak naprawdę wspaniałą opowieść.
Bajkę, okraszoną barwnymi rycinami, przynoszącymi na myśl Opowieści z 1001 nocy. Ale bajkę, która wydarzyła się naprawdę. Słowniczek terminów i bogate przypisy, zawierające tak naprawdę pełną biografię, sprawiają, że czytający nie czuje się przytłoczony historycznymi faktami. Ta kolejna, wydana przez wydawnictwo Bellona, w serii „Miniatury historyczne”, wspaniała opowieść o czasach barwnych i zadziwiających, która nie zawodzi. To po prostu znowu kawał dobrej roboty. Kolejna praca napisana z sercem. Z jednej strony praca historyczna, ale z drugiej, fascynująca bajka z zaprzeszłej rzeczywistości.