Udostępniono Bibliotekę Dziennikarzy Polskich

Księgozbiór Dziennikarzy Polskich gromadzony był przez środowisko od 1948 roku. Jego właścicielem były kolejno: Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, od wprowadzenia stanu wojennego Stowarzyszenie Dziennikarzy PRL, zaś od 2001 roku - Stowarzyszenie Dziennikarzy RP. Księgozbiór zawiera obecnie 19 tys. książek, 750 tomów czasopism oprawnych oraz 450 tytułów prasy. Najstarszy wolumin pochodzi z 1589 roku - jest nim wierszowana broszura autorstwa Bartosza Paprockiego pt. Pamięć nierządu w Polszcze przez dwie fakcye uczynionego w roku 1587. Sprzed 1948 roku pochodzi 2 tys. książek BDP.

Cenną częścią księgozbioru jest literatura prasoznawcza, która stanowi ok. 20 proc. Zawartości księgozbioru, bogato reprezentowana jest też literatura o współczesnej tematyce historycznej, varsaviana oraz wydawnictwa emigracyjne i podziemne z czasów PRL-u.

Do tej pory najcenniejsze dzieła z biblioteki przechowywano w Domu Dziennikarza, większa część książek stłoczona była jednak w kilku salach w piwnicy jednej z warszawskich szkół na Woli. O ile książki przechowywane na Foksal zachowały się w dobrym stanie, o tyle zbiory przechowywane w piwnicy były zawilgocone i zaatakowane przez grzyb. 5 tys. książek nie udało się uratować, poszły na przemiał. Reszta została poddana procesowi niszczącego pleśń ozonowania - opowiadała na czwartkowym spotkaniu Grażyna Zgoda, dyrektor Biblioteki Publicznej Dzielnicy Mokotów.

Od czerwca tego roku Biblioteka Dziennikarzy Polskich rozpoczyna nowy rozdział swej historii - książki zostały udostępnione szerokiej publiczności w Czytelni Naukowej nr XXI, która mieści się w budynku przy ul. Bukietowej 4a, niemal naprzeciwko gmachu TVP.