Trzy Gracje – Trzy Harpie, ale i Trzy Córki

Rodzina to hermetycznie zamknięta przestrzeń. Łańcuch, w którym zmieniając jedno z ogniw na inne, burzymy całą konstrukcję. Nie łatwo wkraść się także w jej łaski, ale też podobnie trudno się z niej „wypisać”, gdy już się wstąpiło w jej uświęcone progi. Karolina pragnęła tej zmiany, a raczej wypełnienia pustki u swego boku, chciała by ktoś się nią opiekował i wraz z nią przeszedł przez dalsze życie. Przecież była jeszcze tak młoda? Chyba dlatego tak szybko zgodziła się poślubić Matthew. Kto mógł jednak wtedy przypuszczać, że to wszystko tak się skończy? Że córki, które pierwotnie nie wydawały się być przeciwne ich związkowi, nagle przemienią się w podstępne potwory?

Hilary Norman, autorka dość znana, powoli wprowadza nas w, na pozór sielsko-anielskie, życie nowej rodziny. W spokojny ciąg łańcucha, w którym błyszczy nowe ogniwo. Ogniwo, które pragnie oddać swojej nowej rodzinie wszystko. Niestety, owa rodzina ma swoje własne, ustalone dawno ramy, których lepiej nie zmieniać. Matthew, może zakochany, a może niezbyt pewny swoich pragnień, jest w stanie zrobić wszystko, przystosować się, byle tylko być obok ukochanej Karoliny. Niestety, powoli okazuje się, iż nie wszystkie córki pragną jego obecności. Nie widzą szczęścia matki i powoli, wszelkimi możliwymi oraz dostępnymi im sposobami, starają się ojczyma zniechęcić. W momencie, gdy dochodzi do okrutnego w skutkach morderstwa, toczona przez nie gra, zaczyna być koszmarem. Koszmarem dla Karoliny, Matthew, ale też i innych.

Pasierbice to thriller psychologiczny, z jednej strony prosty, choć z zaskakującym zakończeniem, z drugiej dosyć kobiecy. Może trochę nawet zbyt ckliwy. Przede wszystkim, to opowieść o mężczyźnie, który początkowo nie zdaje sobie sprawy z tego, w jaki koszmar wkracza. Który podejmuje wyznanie, postanawia zacząć się opiekować dziewczynkami, jednak nie zauważa ich niezbyt „subtelnych” – okrutnych ruchów. Nici, które w końcu skupią się w ogromny kłębek, który może go przygnieść. To historia udowadniająca, że nie można zmienić ustalonych osobowości, nie można zmusić innych do miłości i, może przede wszystkim, nie należy zapominać, że rodzina, to zwykle towarzystwo, z którym dobrze wygląda się tylko na zdjęciu. Matthew wkroczy w koszmar z uśmiechem młodego żonkosia, a opuści go jako człowiek doświadczony, przytłoczony ciężarem koszmarów, odpowiedzialności i życiowych wyborów. Nie doceniwszy siły pasierbic, nie spoglądając prosto w ich umysły, pozwalając, by to one toczyły kulę jego życia, by zmieniły ją w
dramat, mężczyzna staje się ich niewolnikiem. Bo komu uwierzą inni? Jemu, opuszczonemu przez przyjaciół, który pragnął poświęcić się Karolinie, czy słodkim dziewczynkom? Powieść Norman, to rozrywka tak na jeden wieczór, spływająca po czytelniku, ale lekko zastanawiająca w bombowym zakończeniu. Udowadniająca, iż kobieta jest naprawdę zmienną niewolnicą targających nią sprzeczności. Jednak treść nazbyt ckliwa, uczuciowa, ze zbyt słabo zarysowanym męskim bohaterem, nie powala czytelnika.