iran

W ubiegłym tygodniu doszło do poważnego zamachu na życie Salmana Rushdiego. Pisarz przeżył, ale ta sytuacja potwierdziła, że do końca swoich dni będzie żył w strachu. Wszystko z racji tego, że od 1989 r. ciąży nad nim wyrok śmierci, który nałożył na niego ówczesny irański przywódca za powieść "Szatańskie wersety". Historia życia autora to właściwie gotowy scenariusz na film lub serial. Jednak najprawdopodobniej nikt nie odważy się go nakręcić.

"Iran jest postrzegany na Zachodzie często jako punkt na tzw. osi zła. To bardzo krzywdzący i stereotypowy obraz" – pisała Aleksandra Chrobak w książce "Fashionistki zrzucają czadory". Teraz jej książka powinna być obowiązkowa.

- Mam wiele zdjęć z salonów piękności, których nie mogę nigdy opublikować. Ale gdybym miała opisać, jak wyglądają niektóre kobiety, to byłaby to Donatella Versace na planie Warsaw Shore. Chcą być kocicami, to mają do tego prawo – mówi Aleksandra Chrobak, autorka książki "Fashionistki zrzucają czadory".

W powszechnej opinii Iran stanowi konglomerat orientalnej egzotyki i morderczego fanatyzmu. Z jednej strony istnieje medialny twór, w którym kłębią się demony fanatyzmu, ekstremizmu i przemocy podbudowanej radykalnym islamizmem. Ot, potencjalna wylęgarnia "arabskich terrorystów" (choć Arabów w Iranie jest mniej-więcej 2%) marzących o tym, by zamienić świat w atomowe piekło. Wylęgarnia, gęsto zaludniona kobietami opatulonymi czadorami (pod którymi zapewne skrywają pasy z ładunkami wybuchowymi) i brodatymi mężczyznami łypiącymi spode łbów w poszukiwaniu niewiernych.