"Szatańskie wersety" znowu na szczycie. To efekt uboczny ataku na Salmana Rushdie

"Szatańskie wersety" to najgłośniejsza powieść Rushdiego, bo była palona na stosach i sprowadziła na autora wyrok śmierci wydany w 1988 r. przez szyickiego ajatollaha Chomeiniego za rzekome bluźnierstwo przeciw islamowi. Pisarz przebywał wtedy pod nieustanną ochroną brytyjskich służb. Pod koniec lat 90. duchowni irańscy przestali formalnie popierać fatwę, ale nigdy jej nie odwołali.

- Fatwa (pisemna wykładnia przywódcy muzułmańskiego w sprawach religijnych - przyp.red.) to poważna sprawa. Na szczęście nie mieliśmy wtedy internetu. Irańczycy musieli wysyłać fatwę do meczetów faksem - powiedział Rushdie w wywiadzie udzielonym niemieckiemu "Sternowi" dwa tygodnie przed atakiem na niego.

Pisarz stwierdził, że gdyby media społecznościowe istniały 30 lat temu, to prawdopodobnie już dawno byłby martwy. Mimo wszystkich dobrodziejstw, jakie te media niosą, Rushdie dostrzega w nich przerażający pas transmisyjny dla nienawiści, która bardzo szybko może przemienić się w zbrodniczy czyn.

- Żyjemy w strasznych czasach (...) Złą rzeczą jest to, że groźby śmierci stały się bardziej powszechne. Dostają je nie tylko politycy, nawet amerykańscy wykładowcy, którzy usuwają pewne książki z programu nauczania - podsumował Rushdie.

I tak, jak kiedyś "Szatańskie wersety" były w niektórych krajach rugowane z bibliotek i tych publicznych, i tych prywatnych w geście prawdziwego lub wymuszonego protestu, tak teraz stają się towarem niemal pierwszej potrzeby. We Francji tytuł ten trafił na szczyt listy bestsellerów Amazona. W ciągu dwóch dni od próby zabójstwa pisarza książka awansowała o 39 pozycji. Jest też najlepiej sprzedającą się pozycją w sieci Apple Books.