Na powązkowskim Cmentarzu Wojskowym pochowano Jerzego Ficowskiego – poetę, pisarza, publicystę, tłumacza, znawcę kultury cygańskiej i twórczości Brunona Schulza . Ficowski zmarł 9 maja w Warszawie. Miał 81 lat.
W liturgii pogrzebowej, która odbyła się w kościele pod wezwaniem Św. Karola Boromeusza, uczestniczyli m.in. rodzina, przyjaciele i miłośnicy twórczości Ficowskiego. Obecni byli m.in. przedstawiciele resortu kultury, Romów, środowisk żydowskich, delegacja zespołu Mazowsze i kombatanci.
Ficowskiego żegnali m.in. Adam Michnik, Hanna Krall i Julia Hartwig oraz naczelny rabin w Polsce, Rabin Schudrich.
Liturgię odprawił ks. Roman Indrzejczyk.
– Śmierć jest początkiem nowego lepszego życia - tak mówi nasza wiara. Dziś do życia wiecznego Jerzego Ficowskiego odprowadzają ludzie różnych wyznań – mówił ks. Indrzejczyk.
* Ficowski został pośmiertnie odznaczony Złotym Medalem Gloria Artis – najwyższym odznaczeniem ministerstwa kultury i dziedzictwa narodowego.*
– To jest hołd dla jego zasług – powiedział podsekretarz stanu w resorcie Tomasz Merta.
Na Cmentarzu Wojskowym nad trumną artysty wojskowe honory sprawowało wojsko. Wiersze Ficowskiego przeczytali eseista, tłumacz i dyrektor Ośrodka Pogranicze - sztuk, kultur, narodów w Sejnach Krzysztof Czyżewski oraz przedstawiciele Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
* Jerzy Ficowski studiował filozofię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim.*
Jako poeta debiutował tomikiem Ołowiani żołnierze w 1948 roku. Pisarz przez kilka lat wędrował z cygańskim taborem i znał cygański język. Przyjaźnił się z cygańską poetką Bronisławą Wajs-Papuszą. W 1956 roku wyszedł drukiem pierwszy tomik poezji cygańskiej poetki, tłumaczony właśnie przez Ficowskiego .
Wielką fascynacją Ficowskiego była postać i twórczość Brunona Schulza . Poeta przez wiele lat opracowywał prozę pisarza, jego rysunki, listy. Książka Regiony Wielkiej Herezji, która była efektem wieloletnich studiów Ficowskiego na ten temat, doczekała się entuzjastycznych recenzji nie tylko w Polsce, ale także m.in. w USA. Ficowski przekładał także poezję hiszpańską (Federico Garcia Lorca), żydowską i cygańską.
Znany był także jako autor tekstów popularnych piosenek, m.in. dla Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze. Napisał takie przeboje jak „Bajka o cygańskim królu” czy „Jadą wozy kolorowe”.
Podczas II wojny światowej był żołnierzem AK, więźniem Pawiaka (1943). W Powstaniu Warszawskiego walczył jako żołnierz pułku „Baszta” na Mokotowie. Był członkiem demokratycznej opozycji w latach 70. - działał w KOR.
W 1999 roku przez sejneński Ośrodek Pogranicze - sztuk, kultur, narodów uznany został Człowiekiem pogranicza.