Wznowienie tylko raz dotychczas wydanej książki Barbary Skargi Po wyzwoleniu , opisującej jej 10-letni pobyt w radzieckich łagrach, trafia właśnie do księgarń.
Barbara Skarga nazywana pierwszą damą polskiej filozofii, dziesięć lat spędziła w sowieckich łagrach. Po wyzwoleniu to obraz obozowego życia - opis pracy w szpitalu czy informacje na temat sposobów zdobywania jedzenia sąsiadują tu z refleksją na temat ludzkiej natury. Skarga pokazuje jak wielki wpływ na ludzką psychikę ma takie doświadczenie. Znając koleje życia najbardziej znanej polskiej filozofki, łatwiej można zrozumieć jej poglądy i wizję świata.
- Kiedyś, kiedy jeszcze znajdowaliśmy się w obozie, obiecywaliśmy sobie opisać go z humorem jako świat piramidalnego absurdu. Dziś trudniej mi zachować ten humor, może właśnie dlatego, że patrzę z dystansu, że już nie jestem aktorem, ale widzem, świadomym spustoszeń moralnych i fizycznych, jakie te lata przyniosły - pisze Skarga w przedmowie.
* Barbara Skarga została aresztowana 8 września 1944, po trzynastu miesiącach więzienia w grupie 140 członków sztabu Okręgu Wileńskiego AK, została skazana za zdradę ojczyzny.* Kiedy w sfingowanym procesie udzielano oskarżonym ostatniego słowa.
- Każdy wstawał i zaczynał od tego, że jest polskim obywatelem, że nie może być oskarżony o zdradę ojczyzny, bo Sowiety nie są jego ojczyzną, że sąd uważa za bezprawny, sprzeczny z zasadami prawa międzynarodowego - wspomina Skarga w książce.
Po wyroku - 10 lat obozów - Barbara Skarga trafiła do Prawianiszek koło Kowna, od lata 1946 była w obozach Uchty. Od 1948 roku do końca wyroku - w Bałachaszu, w obozie o zaostrzonym reżimie. Wysłana, już po śmierci Stalina, jako zesłaniec do kołchozu w Pietropawłowsku, wróciła do Polski w 1955 roku.
Przyszła filozofka przez 10 lat nosiła cegły, sześćdziesięciokilogramowe worki kartofli i deski, pracowała przy budowie nasypu kolejowego (w 30-stopniowym mrozie), przy budowie wodociągu, na torfowisku, przy wyrębie lasu (w śniegu po pas), wreszcie w szpitalu.
Książka po raz pierwszy ukazała się w 2000 roku w wydawnictwie Aletheia. Obecnie opublikowało ją wydawnictwo Znak.