Drogi Jillian Coates, której siostrę Belle ktoś zabił, pozorując samobójstwo, i chirurga traumatologa leczącego stres pourazowy po jednej akcji terrorystycznej w Afganistanie – Nicka Garrity’ego, zwanego doktorem Nickiem Fury, z jakiegoś powodu się przecinają, powodując, że obie strony łączą swoje siły i rozpoczynają poszukiwania. Początkowo szukają dwóch różnych osób: on - kolegi, który uratował mu życie, a potem zniknął, dlatego Nick od kilku lat go poszukuje, ona zaś szuka zabójcy siostry, ponieważ nie wierzy, że jej zrównoważona emocjonalnie siostra mogłaby się targnąć na własne życie. Kolejne odkrycia powodują, że ich poszukiwania zaczynają się zbliżać do określonego kręgu osób i przeplatają się z kolejnymi doskonale zaplanowanymi zabójstwami, które są odczytywane przez policję jako nieszczęśliwe wypadki. Ale to chirurg, pracujący obecnie w fundacji, która leczy bezdomnych w Baltimore, oraz szukająca sprawiedliwości pielęgniarka, poszukując odpowiedzi na kolejne pytania, znajdą się w wielkim
niebezpieczeństwie.
To dobrze napisana historia, która nie jest wcale taka nieprawdopodobna, jak na pierwszy rzut oka się wydaje. Działalność tajnych służb, walka z terroryzmem, różne programy ochrony świadków – to tylko niektóre tematy, które na pewną rozgrzewają nie tylko opinię publiczną, ale zwolenników różnego rodzaju teorii spiskowych. Autor wykorzystał to jako inspirację i napisał zręczną fabułę, która z każdą przeczytaną stroną wciąga coraz bardziej. Temat nośny, bo przecież syndrom stresu pourazowego towarzyszy tysiącom żołnierzy, wracających z misji zagranicznych, a zagrożenia terrorystyczne ponownie są tematem numer jeden w polityce międzynarodowej i żaden kraj nie może się czuć bezpiecznie, będący zagrożeni zamachami ze strony fanatyków.
Już pod koniec książki przypomniało mi się tajne więzienie na Mazurach, które było albo i nie, w zależności od osoby, która o nim mówiła (albo i nie). Dlaczego tak mi się skojarzyło? Odsyłam do Ostatniego chirurga.