Przez 102 lata przyznawania Literackiej Nagrody Nobla uhonorowano ni膮 ponad 100 pisarzy. Siedem razy nagrody nie przyznano, a cztery razy wyr贸偶niono ni膮 dwie osoby. W艣r贸d laureat贸w jest zaledwie dziewi臋膰 kobiet.
W艣r贸d laureat贸w literackiego Nobla najwi臋cej jest pisarzy i poet贸w z obszaru j臋zyka angielskiego - ponad 20. W艣r贸d noblist贸w ust臋puj膮 im liczebno艣ci膮 Skandynawowie - 14 oraz tw贸rcy francuskoj臋zyczni - 12.
Kolejna grupa laureat贸w nagrody Nobla to S艂owianie (11), w tym czw贸rka Polak贸w (Henryk Sienkiewicz - 1905 r., W艂adys艂aw Reymont - 1924 r., Czes艂aw Mi艂osz - 1980 r. i Wis艂awa Szymborska - 1997 r.) oraz czw贸rka Rosjan, a tak偶e Josif Brodski, pisz膮cy zar贸wno po rosyjsku, jak i angielsku, kt贸ry nagrod臋 otrzyma艂 jako obywatel USA, a tak偶e Jugos艂owianin (serbski pisarz Ivo Andri膰) i Czech.
Dalej plasuj膮 si臋 pisarze niemieckoj臋zyczni - Niemcy i dw贸ch obywateli Szwajcarii oraz zaliczany do literatury austriackiej Elias Canetti (razem 10).
Tyle samo jest noblist贸w w艂oskich co hiszpa艅skich - po pi臋ciu. Je艣li jednak doliczy膰 do tych ostatnich pi臋ciu laureat贸w z Ameryki 艁aci艅skiej, to hiszpa艅skoj臋zycznych noblist贸w b臋dzie 10.
Noblista z 2000 roku, Gao Xsingjian to jedyny Chi艅czyk w tym gronie.
Precyzyjne okre艣lanie liczby noblist贸w wed艂ug obywatelstwa, narodowo艣ci i obszaru j臋zykowego jest nieco zwodnicze. Isaac Bashevis Singer to 呕yd z Polski, pisz膮cy w USA w j臋zyku jidisz, znany na 艣wiecie w angielskich t艂umaczeniach, a Elias Canetti to pisarz zaliczany do literatury austriackiej, z pochodzenia 呕yd rumu艅ski, obywatel brytyjski. Amerykanie zaliczaj膮 do "swoich" noblist贸w Brodskiego i Mi艂osza.
Niejako osobn膮 kategori臋 stanowi膮 pisarze tworz膮cy na emigracji, s膮 w艣r贸d nich i emigranci z w艂asnej woli, i tw贸rcy wydaleni z rodzinnego kraju, np. emigrantka z RPA Nadine Gordimer. Nagrodzony Noblem w 1969 r. Samuel Beckett, urodzony w Irlandii dramatopisarz i powie艣ciopisarz, wi臋kszo艣膰 偶ycia sp臋dzi艂 w Pary偶u, pisz膮c zazwyczaj po francusku i t艂umacz膮c swoje w艂asne dzie艂a na angielski.
W historii nagrody tylko raz przyznano j膮 po艣miertnie - w 1931 r. uhonorowano ni膮 Erika Axela Karfeldta, wybitnego poet臋 i cz艂onka Szwedzkiej Akademii, kt贸ry przez 20 lat pe艂ni艂 funkcj臋 jej sekretarza. Cho膰 dwukrotnie w ci膮gu jego 偶ycia akademicy g艂osowali na niego za ka偶dym razem oponowa艂, t艂umacz膮c, 偶e nie powinno si臋 nagradza膰 samego siebie. W latach: 1914, 1918, 1935 i 1940-43 nagrody nie przyznawano.
Czterokrotnie literack膮 Nagrod臋 Nobla przyznano podw贸jnie. Otrzymali j膮 wsp贸lnie w 1904 r. hiszpa艅ski dramatopisarz Jose Echegaray i francuski poeta Frederic Mistral, autor s艂ownika wsp贸艂czesnego j臋zyka prowansalskiego. W 1917 r. dwoma noblistami zostali Du艅czycy: Erik Pontoppidan i Karl Gjellerup.
Kolejny raz dwoma laureatami byli w 1966 r. szwedzka poetka Nelly Sachs i prozaik z Izraela, tworz膮cy w j臋zyku hebrajskim Joseph Samuel Agnon, kt贸ry m.in. pisa艂 powie艣ci o polskich 呕ydach. Po raz czwarty podw贸jny Nobel zosta艂 przyznany w 1974 r. Szwedom: pisarzowi Eyvindowi Johnsonowi i poecie Harry'emu Martinsonowi.
Tylko dw贸ch pisarzy odm贸wi艂o przyj臋cia nagrody - Jean Paul Sartre i Borys Pasternak.