Nicholas Sparks: Podpisywałem dziewczynie książkę i nagle jej chłopak padł na kolana

Rachela Berkowska: Za swoją pierwszą książkę, ”Pamiętnik”, zgarnąłeś milion dolarów. To prawda, że wydałeś tę fortunę w parę tygodni?

*Nicholas Sparks: *To było bardzo dużo pieniędzy, ale… Jak się zapłaci agentowi jego prowizję, odda podatek rządowi, a trzeba oddać połowę - na podatki federalne, stanowe, ubezpieczenia społeczne, podatki od nieruchomości - sporo. To nie zostaje już wcale tak wiele. Spłaciłem hipotekę, troszeczkę odłożyłem na emeryturę, na szkoły dzieci. Kupiłem auto.

Chociaż jakieś kosmiczne?

Nie, używany samochód (śmiech). Kupiłem też pierścionek zaręczynowy dla Cathy i po milionie dolarów. To było wspaniałe, ale tak naprawdę, to był też bardzo nerwowy czas w moim życiu. Mimo, że sprzedałem książkę za duże pieniądze, wróciłem do starej pracy. Sprzedawałem wtedy leki dla dużej firmy farmaceutycznej. Musiałem. Nikt mi nie dał gwarancji, że napiszę drugą książkę, ani też, ile na niej zarobię.

Ale napisałeś drugą i postanowiłeś zostać pisarzem na cały etat.

Zrobiłem to dopiero w momencie, kiedy wiedziałem, że ”Pamiętnik” cały czas dobrze się sprzedaje, a moja druga powieść ”List w butelce” też nieźle sobie radzi. To nie był skok na główkę.

Jak długo cieszyłeś się tym, że nie musisz już wyrabiać słupków sprzedaży? Wstawać i ruszać w trasę. To niezła perspektywa, ale też trudna. Bo wena może nie przyjść.

Bywało, że wena nie przychodziła i siedziałem gapiąc się w ścianę

Jak sobie z tym radziłeś? Siebie widzę z kieliszkiem wina w dłoni.

Mam niezłą anegdotę. W filmie, ekranizacji noweli Stephena Kinga ”1408”, John Cusak gra pisarza. Jest tam scena, podczas której Cusak rozmawia z kierownikiem hotelu. I ten zauważa: pije pan. Na co on odpowiada: ”Oczywiście, mówiłem ci, że jestem pisarzem” (śmiech). Spokojnie, przez większość dni byłem w stanie pisać. W końcu wydałem 20 książek w 20 lat. Nie było długiego patrzenia się w sufit, czy ścianę.

Dopadł cię kiedyś blok pisarski?

Miałem przerwę, ale nie z powodu kryzysu, to był mój osobisty wybór. Po napisaniu ”Najdłuższej podróży” - to gruba książka. Zmagałem się z deadlinem i byłem zmęczony.

Mając na koncie tyle bestsellerów, osiągnąłeś wewnętrzny spokój, czy nie ma siły i każda książka, to zdawanie egzaminu?

Niestety, każda książka, to rodzaj egzaminu. I nie zawsze jest zabawnie. Prawdę mówiąc, od mojej drugiej do dwudziestej książki nie było zabawnie. Buduje się bazę czytelników, a potem można obserwować, jak odchodzą. Przez ostatnie 20 lat sporo było zmian na rynku wydawniczym. Całe sieci księgarni zniknęły, pojawiły się e-książki. Kryzys roku 2008 mocno wpłynął na świat czytelniczy. W Stanach czyta może 18 procent populacji, bardzo mało.

Sceny z filmów nakręconych na podstawie książek Sparksa. Kolejno: ”Pamiętnik”, ”Szczęściarz”, ”List w butelce” i ”Noce w Rodanthe”.

Masz to szczęście, że wiele z twoich książek zostało przeniesionych na ekran. Czujesz taką presję pisząc - żeby tylko została sfilmowana?

Świetnie, jeśli tak się zdarzy i wiele razy się zdarzało. Pisałem nawet scenariusze. Teraz jest mi to bardziej obojętne. Dwa lata temu doszedłem do punktu, kiedy postanowiłem uprościć swoje życie. Zwłaszcza karierę, bo ciągnęło mnie w zbyt wiele różnych stron. Uciąłem to, teraz bardzo ostrożnie dobieram inne projekty, skupiam się na pisaniu.

Obserwujesz mody na określoną literaturę?

O tak, pewne gatunki są popularne, potem przestają być i znów wracają. Popatrz na westerny. Były bardzo popularne w latach 40. dwudziestego wieku. Na lata o nich zapomniano, a teraz HBO wypuściło serial ”Westworld” i znów historie z Dziekiego Zachodu stają się popularne. Thrillery religijne były uwielbiane w latach 50. W Stanach każdy znał ”The Robe”, Lloyda C. Douglasa, bestseller. I to się skończyło w latach 70., nie było żadnych thrillerów. A potem pojawił się Dan Brown i za jego sprawą thrillery znów stały się wielkie. Świetne opowieści przychodzą i odchodzą.

Jak wygląda twoja domowa biblioteka?

Pokażę ci. Regały z ciemnego drewna i książki, aż po sufit. Wygodne fotele, idealne miejsce.

Nicholas Sparks wysłał to zdjęcie ze swojego telefonu specjalnie dla czytelników WP Książki.

Powiało luksusem, powiesz mi, czego sobie odmawiasz? Opowiesz o zakazanych przyjemnościach?

Lubię smażonego kurczaka, choć wiem, że to nie jest to zbyt zdrowe danie. Ale też nikt nie potrafi zrobić tak smażonego kurczaka, jak my tu na Południu.

Mieszkasz w małym miasteczku, New Bern w Karolinie Północnej. Masz czas na taką małomiasteczkową codzienność, jak kupowanie warzyw na lokalnym targu?

O tak i lubię gotować. Nie jestem może, jak jeden z tych genialnych szefów kuchni, ale potrafię dobrze gotować. No dobrze, robię najlepsze cheeseburgery w całej Ameryce. Fantastyczny stek. Naprawdę dobrą zupę pomidorową. Jest parę rzeczy, które potrafię zrobić świetnie w kuchni.

Dobrze ci na prowincji. Żyje się tam bezproblemowo?

Zdarzają się jakieś przestępstwa, narkotyki. W mojej okolicy ma przemysłu, młodzi ludzie stąd wyjeżdżają. Powiem ci tak, to nie jest dobre miejsce dla 20 latków, ani dla singli. Ale dla małżeństw z dziećmi jest idealne Podoba mi się moja prowincja. Mam tu dobrych przyjaciół. Żyje się wygodnie, łatwo stąd dojechać do miast, które lubię często odwiedzać, Nowego Jorku, Chicago, Miami, Nasa na Bahamach, wszędzie mam blisko. Często wyjeżdżam. W tym roku odwiedziłem osiemnaście krajów na sześciu kontynentach. Ale jestem chłopakiem z małego miasteczka.

Masz pielgrzymki pod domem? Fani zaglądają ci przez płot, gapią się w okna?

Mam pielgrzymki pod dom i mam też płot. Wysoki i ciągnie się wokół całej mojej posiadłości. Dom stoi jakieś 150 metrów do bramy. Zanim się do niego dotrze trzeba pokonać zakręt, wkoło rosną drzewa. Więc tak naprawdę nie da się go zobaczyć od strony drogi, ale mam też rzekę na jego tyłach. I dwa razy dziennie przepływa nią wycieczka.

Zdarza ci się robić dla nich show i wygłupiać?

Nie, ale im macham. To się nie dzieje przez cały rok, czasami jest na szczęście za zimno. Ale od kwietnia do października, mam pod domem regularne wycieczki.

Przypomnij sobie najbardziej zwariowany dowód uznania, który dostałeś od fanów.

Podpisywałem dziewczynie książkę i nagle jej chłopak padł na kolana, dokładnie przede mną, prosząc o jej rękę. To mi się podobało. Nie wiem, dlaczego zostałem w to zaangażowany, ale naprawdę miło było stać się uczestnikiem wyjątkowej chwili. Podzielić z nimi te dobre emocje.

Piszesz literaturę kobiecą, miękką, romantyczną, nie obraź się, ale czy to nie odbiera męskości?

A jak myślisz? Wcale nie, prawda (śmiech). Nigdy tego nie zauważyłem, kobiety mnie lubią.

_Nicholas Sparks, ”We dwoje”, wydawnictwo Albatros. _

Dwadzieścia lat po premierze jego debiutanckiego ”Pamiętnika” do polskich księgarń trafia ”We dwoje”, najnowsza, dziewiętnasta już powieść Sparksa. To historia o bezwarunkowej miłości, wyzwaniach, którym trzeba sprostać, ryzyku, które należy podjąć, i nagrodzie, która przychodzi w najmniej spodziewanym momencie.

Wybrane z książek autora, wszystkie ukazały się nakładem wydawnictwa Albatros.

O autorze: Nicholas Sparks, współczesny amerykański pisarz, którego książki o łącznym nakładzie przekraczającym 105 milionów egzemplarzy ukazały się w ponad 50 językach. Serca czytelników podbił w 1997 swoim debiutem - powieścią ”Pamiętnik”. Kolejne – m.in. ”Noce w Rodanthe, ”Anioł Stróż”, ”Ślub”, ”Prawdziwy cud”, ”I wciąż ją kocham”, ”Wybór”, ”Ostatnia piosenka”, ”Szczęściarz”, ”Bezpieczna przystań” oraz ”Dla ciebie wszystko”, ”Najdłuższa podróż” – znajdowały się przez wiele miesięcy w czołówce światowych rankingów sprzedaży. Większość książek Sparksa została przeniesiona na duży ekran, a w filmowanych adaptacjach wystąpiły takie gwiazdy amerykańskiego kina, jak Rachel McAdams i Ryan Gosling (”Pamiętnik”), Diane Lane i Richard Gere (”Noce w Rodanthe”) czy Robin Wright i Kevin Costner (”List w butelce”).
Ma czarny pas w taekwondo.