Murzynek Bambo w Unii nie mieszka

Unia Europejska pracuje nad nowymi zakazami. Tym razem dotyczyć będą bajek, które są niepoprawne politycznie i sprzeczne z modelem społeczeństwa unijnego.
"Murzynek Bambo w Afryce mieszka, czarną ma skórę ten nasz koleżka" - ten popularny w Polsce wierszyk Juliana Tuwima może wkrótce trafić na indeks ksiąg zakazanych w Unii Europejskiej. Dlaczego? Bo eurourzędnicy chcą zakazać bajek, w których jest mowa o murzynach. Główną inspiratorką jest niemiecka minister ds. rodziny Kristina Schroeder.
WP.PL/fakt.pl

Pani minister przyznaje, że swojej niespełna dwuletniej córeczce nie czyta klasycznych bajek. Nie przejdzie jej przez usta na przykład fragment z bajki o * Pippi Langstrump, w którym jest mowa o jej ojcu jako o "królu czarnych".
Ale nie tylko bajki o Pippi, czy * Murzynku Bambo są zagrożone. Cenzorska łapa Unii Europejskiej może spaść także na bajki braci Grimm, uważane przez Niemców za świętość literacką. Dla feministek bajki te są "niepoprawne politycznie", bo nie ma w nich "pozytywnych kobiecych postaci". W swoim zapędzie pani minister dotarła nawet do Boga. Jej zdaniem nie powinien On być rodzaju męskiego, lecz nijakiego. Czyżby chciała też ocenzurować Pismo Święte?

To jednak nie koniec krucjaty przeciwko książkom. Komisja Praw Kobiet w Parlamencie Europejskim zaapelowała o zakazanie książek, w których mężczyzna zarabia na dom, a kobieta wychowuje dzieci i dba o rodzinne ognisko. Podobno taki model społeczeństwa jest sprzeczny z równością płci, jaka obowiązuje w UE.

Czy słynne * "Opowieści z Narnii"* C.S. Lewisa też miałyby być zakazane według najnowszego prawa Unii Europejskiej? Wojownicy o tolerancję i równość jako przykład rasistowskich treści w powieści Lewisa podają mieszkańców Kalormenu. Kalormeńczycy mają ciemniejszy odcień skóry w porównaniu do mieszkańców Narni, których cera jest nieskazitelnie biała. Żyją na pustyni, mają długie brody, noszą turbany. Mimo oczywistych konotacji kulturowych, powieść rzeczywiście wymaga cenzury?

Tintin to znana na całym świecie kreskówkowa postać dziennikarza, który wraz ze swoim pieskiem Milou ( w polskiej wersji językowej - Milusiem) zwiedza cały świat. Stworzony w latach 30. XX wieku przez belgijskiego pisarza Herge'a odcinek * "Tintin w Kongo"* wciąż budzi niemałe kontrowersje. Dziennikarz odwiedza w nim jedno z afrykańskich państw, którego mieszkańców rysuje dość schematycznie.
W jednej ze scen Tintin prowadzi samochód, który w zderzeniu z pociągiem nie ulega najmniejszemu zniszczeniu. Natomiast kongijski pociąg rozsypuje się na drobny mak. Według walczących o równość i tolerancję to wystarczająco symboliczny przykład, który spowodował, iż w brooklyńskiej Bibliotece Publicznej książka znajduje się w sekcji specjalnej, udostępnianej tylko na wcześniej umówione spotkanie.

W filmie * "Charlie i Fabryka Czekolady"* na podstawie powieści brytyjskiego pisarza Rolada Dahla występują zabawne i urokliwe postacie pracowników Willy'ego Wonka - Umpa Lumpowie. Jednak w oryginalnej wersji książki nie pochodzili oni z Lumpalandii, lecz z centralnej Afryki. Nie wyglądali jak śmieszne rozbrykane krasnoludki, lecz raczej przypominali czarnoskórych pigmejów. Dzień i noc pracowali dla Willy'ego Wonka przy produkcji czekolady.
Prawdopodobnie pisarz nie zdawał sobie sprawy z tego, że większość pracowników na ówczesnych plantacjach czekolady na Wybrzeżu Kości Słoniowej stanowiły zniewolone dzieci z Afryki. Rosnąca kontrowersja wokół Umpa Lumpów sprawiła, że już na ilustracjach do książki z lat 70. mają jaśniejszy odcień skóry. Afryka jako kraj pochodzenia nigdy później nie został wymieniony.

Kto by się spodziewał, że nawet w niepowtarzalnym * "Tajemniczym ogrodzie"* Frances Hodgson Burnett obrońcy tolerancji odnajdą wątki, których moralność należy zakwestionować. Na początku książki, gdy główna bohaterka Mary przyjeżdża do rezydencji bogatego wuja, budzi ją pokojówka Marta. Dziwi się, że dziewczynka nie jest czarna skoro pochodzi z Indii.
Na co Mary, gubiąc panowanie nad sobą, bezczelnie odpowiada, że czarni nie są ludźmi. Jej rasistowskie wypowiedzi nigdy nie są poprawiane. O ten wątek wciąż kłócą się zwolennicy i przeciwnicy powieści.

Seria przygód * Doktora Dolittle* została napisana w latach 20. XX wieku przez Hugh Loftinga, jednak zawarte w niej wątki rasistowskie wciąż budzą sprzeciw czytelników. Przykładowo główny bohater stopniowo przekształca afrykańskiego Księcia Bumpo w białego króla.
Dodatkowe kontrowersje wzbudzały obraźliwe słowa umieszczane w tekście lub w ilustracjach. Dopiero w latach 60. wprowadzono do tekstu niewielkie korekty.

Laury Ingalls Wilder napisała kultową dziś powieść "Domek na prerii", w której w dużej mierze opisuje swoje dzieciństwo spędzone na podróżowaniu po XIX-wiecznej Ameryce. Na podstawie tej książki powstało wiele adaptacji filmowych.
Sprzeciw czytelników budzi jedynie wątpliwie moralny sposób, w jaki traktowani są rdzenni Amerykanie - Indianie. Przedstawieni są jak dzicy buntownicy, którym z powodu braku zachodniej kultury należy odebrać to, co tak długo do nich należało.

A jak wy myślicie? Czy powinni zakazać czytania tych książek? Czy cenzura cokolwiek zmieni? Czy w ogóle jest to możliwe, aby literaturę oderwać od czasów i kulturowych zmian, które zachodziły w czasie jej pisania? Kiedy stwierdzenia są rasistowskie, a kiedy po prostu przedstawiają niezaprzeczalne różnice międzykulturowe?