Kwak, kwak-kwak

Oto pouczająca historia państwa Greggów (obecnie już Eggów czyli swojsko brzmiących Jajcarzy), którzy najbardziej ze wszystkiego lubili polować na ptaki i zwierzęta. I których wskazał pewien palec, przy czym nie był to palec obmierzłej i złośliwej pani Historii, tylko pewnej dziewczynki. Uzbrojeni w strzelby państwo Greggowie wybierali się często na łowy jak niezmiernie dzielni królowie. Szczęśliwi zwycięzcy spontanicznych polowań na zwierzaczki wypychane siłą z kniei przez wiernych poddanych. Dla dobra... ludzkości - podkreślam - dla dobra całej ludzkości. I zdaje się nawet, że dla dobra samych zwierzaczków - a co się biedne męczyć będą na tym łez padole, jak mogą być po prostu elegancko i "dla dobra" upolowane (tym bardziej, że tak prawdę mówiąc to są chore, alergiczne, słabowite i zmęczone życiem).

Państwo Greggowie lubili polować. Ot, takie niewinne hobby prostych, ubogich ludzi. I wszystko toczyło się utartym szlakiem, dopóki nie zobaczyli czarodziejskiego palca dziewczynki.

"Czubek palca wskazującego zaczął strasznie mrowić, a ja czułam, jak wzbiera we mnie siła, rośnie, potężnieje..."

Bo czarodziejski palec, skuteczniej niż płomienne wystąpienie do narodu zaraz po prognozie pogody, potrafi zmienić rzeczywistość. Na pewno pojawią się teraz dogłębne, naukowe pytania. A skąd się wziął ten palec?! Jak działa?! Gdzie można kupić większą ilość takich palców i za ile? Czy potrzebne jest zezwolenie Inspektora Sanitarnego lub Inspekcji Pracy na posiadanie takiego palca?! Która norma ISO szczegółowo mówi o używaniu palców? A co ma do powiedzenia na ten temat Instytut Bezpieczeństwa Publicznego? Czy powstanie i kiedy Ministerstwo Czarów Marów (odpowiedź brzmi: już istnieje, ale ukrywa się pod inną nazwą)? Pozostawmy te pytania bez odpowiedzi, w grę wchodzi bowiem wyjątkowo poważny interes i sprawy niebezpieczeństwa państwa. Opatrzone klauzulą "Nie dla wścibskich oczu maluczkich!".

"A zamiast ramion miał parę kaczych skrzydeł!"

Pod wpływem tajemniczej siły czarodziejskiego palca państwo Greggowie mają okazję doświadczyć w życiu czegoś absolutnie dla nich nowego - bycia pół-człowiekiem, pół-kaczką. Machania skrzydłami, latania, budowania gniazda czy brania udziału w polowaniu, co ciekawe tym razem jako cel.

"Cała czwórka pofrunęła na szczyt wysokiego drzewa, gdzie pan Gregg wybrał miejsce na gniazdo."

Świetnie napisana historia, z morałem gratis. Zabawne ilustracje. W sam raz dla początkujących młodych czytelników i dla doświadczonych pożeraczy prasy codziennej. Ani za gruba, ani zbyt poważna. Testowana na mojej prawie dziewięcioletniej córeczce. Polecam. Już nigdy spokojnie nie przełkniesz kaczki na talerzu - myśląc, że mogą to być twoi ulubieni sąsiedzi! A może właśnie zjesz ze smakiem?! Już nigdy nie spojrzysz na kaczki tak jak dawniej (fajne i modne hasło choć trochę bez sensu).