Finlandia uczestniczyła w Holokauście - nowa książka, nowe fakty

TERYTORIA SKANDYNAWII

Praca, zatytułowana Tajni towarzysze broni, poświęcona jest istnieniu i działalności Einsatzkommando Finland, jednostki utworzonej przez fińską służbę bezpieczeństwa Valpo wspólnie z hitlerowską policją bezpieczeństwa Sipo oraz SD, czyli służbą bezpieczeństwa SS. O pracy Silvennoinena pisze od kilku dni w Norwegii i Szwecji.

Einsatzkommando Finland było kopią hitlerowskich grup operacyjnych, których zadaniem było działanie na tyłach frontu oczyszczające z wrogów jego zaplecze. Na terenie Związku Radzieckiego sprowadzało się to głównie do masowych mordów Żydów, ludności cywilnej, jeńców wojennych oraz osób mogących mieć związki z reżimem radzieckim. Na procesie w Norymberdze grupy te zostały uznane za struktury zbrodnicze.

Fińska grupa działała podczas tzw. wojny kontynuacyjnej, kiedy to Finlandia, która poniosła klęskę w tzw. wojnie zimowej z ZSRR (1939-1940), przyłączyła się w 1941 roku do inwazji Niemiec na Związek Radziecki.

Zdaniem Silvennoinena jednostka ta wypełniała wszystkie zadania hilterowskich einsatzkommand, popełniając liczne zbrodnie m.in. na ludności żydowskiej.

Praca historyka wywołała szok fińskiej opinii publicznej, która nie miała pojęcia o istnieniu Einsatzkommando Finland. Przeciętny Fin zawsze sądził, że jego kraj, walcząc nawet po stronie III Rzeszy, nie został zainfekowany ideologią hitleryzmu.

Przekonanie takie wynika ze specyfiki historii Finlandii. Od września 1944 roku, czyli od momentu zerwania sojuszu z Niemcami i przejścia kraju na stronę koalicji antyhitlerowskiej, trwała akcja ukrywania i niszczenia dużej części archiwów wojskowych, policyjnych i państwowych, by nie dostały się w ręce komunistów fińskich, a następnie w radzieckie.

Dopiero od upadku ZSRR historycy uzyskują stopniowo dostęp do wielu ocalałych dokumentów.

Obecnie Finowie są zmuszeni korygować swą historię. Niedawno dopiero dowiedzieli się np., że z 64 tys. radzieckich żołnierzy, którzy znaleźli się w fińskich obozach jenieckich, ok. 19 tys. zmarło z głodu, chorób, w wyniku represji strażników albo też zostało po prostu rozstrzelanych.