Prezes Stowarzyszenia na Rzecz Odnowy Wsi Odnowica z Dąbrowy Dolnej koło Bodzentyna Krystyna Nowakowska powiedziała, że publiczność nagrodziła artystów owacjami na stojąco. Młodzież oglądała grę swoich rówieśników w skupieniu, dorośli gratulowali twórcom, mówili, że spektakl zrobił na nich ogromne wrażenie.
Fragmenty spektaklu zaprezentowano w języku angielskim. Widzowie otrzymali tekst sztuki po angielsku i francusku.
Oprócz spektaklu polscy artyści zaprezentowali na festiwalu ludowe tańce, a podczas uroczystego nabożeństwa zaśpiewali „Bogurodzicę”. Przygotowali też regionalną kolację ze smalcem i kiszonymi ogórkami.
Tygodniowy pobyt na festiwalu finansowali Francuzi, natomiast wyjazd był możliwy dzięki wsparciu marszałka województwa świętokrzyskiego, a także starosty kieleckiego i wójta Bodzentyna. Artyści wrócili do Polski w niedzielę.
Poruszający spektakl opowiadający o losach żydowskiego chłopca, mieszkającego podczas okupacji niemieckiej w Bodzentynie miał premierę we wrześniu podczas Dni Dawida Rubinowicza, które odbyły się w tym mieście. Sztukę wyreżyserowali Dorota i Artur Anyżowie ze Studia Teatralno-Muzycznego Jazz-Club.
Nowakowska zapowiedziała, że w tym roku Dni Dawida Rubinowicza odbędą się w sierpniu.
Pisane w czasie hitlerowskiej okupacji dzienniki Dawida Rubinowicza odnaleziono po wojnie w Bodzentynie. Wokół postaci autora Stowarzyszenie "Odnowica" od 2007 roku prowadzi projekt w ramach programu "Dla Tolerancji" Fundacji Batorego. Uczestnikami projektu są dzieci i młodzież, które m.in. za pomocą fotografii otworkowej (technika wykonywania zdjęć za pomocą camery obscury) zilustrowały pamiętnik swojego żydowskiego rówieśnika.
* Dawid Rubinowicz (1927-1942) to syn mleczarza z podkieleckiego Krajna, autor pamiętników opisujących prześladowania Żydów* przez Niemców w czasie II wojny światowej, zamordowany w wieku 15 lat. Podczas okupacji hitlerowskiej rodzina Dawida została przesiedlona do getta w Bodzentynie, a stamtąd we wrześniu 1942 pognano ich na stację kolejową w Suchedniowie, skąd zostali wywiezieni do niemieckiego obozu zagłady w Treblince.
Dzienniki Rubinowicza spisywane prostym językiem w pięciu szkolnych zeszytach od marca 1940 do czerwca 1942, obrazują zwykłe dzieciństwo przerwane okupacją i prześladowaniami niemieckimi. Odnalezione po wojnie zapiski zostały opublikowane w wielu krajach świata. W Polsce po raz pierwszy wydano je w 1960 roku.