Bo gdy nastanie pokój, bogowie się pokłonią

Ile śmierci można znieść? Matka może przetrwać śmierć małżonka i dzieci, wcześniej rodziców, znajomych i ukochanych przyjaciół. Jednak, czy jest wtedy w stanie nadal naprawdę żyć? Normalnie? Odważnie? W życiu królowej Ahhotep, śmierci jest aż nadto. Odszedł jej ukochany mąż, teraz rozpoczęła się żałoba po najstarszym z synów, młodym faraonie Kamesie. Żałobę okrył jej serce też smutek po tych, którzy giną w tej wojnie. Wojnie, której nie ma końca. Królowa powinna już nie mieć siły. Zresztą, wszyscy, zarówno wrogowie, jak i wciąż jej poddane, przerzedzone oddziały, już skazali ją na wieczny smutek. Nie przewidzieli jednego. Ona, jako Królowa Wolności, nie może sobie pozwolić na złożenie broni. Będzie walczyć, chociażby sama miała poprowadzić operacje, sama wziąć broń do ręki. W końcu jej świat – Egipt, zbyt cierpi, by mogła pozwolić sobie na taki luksus, jakim są ciągłe łzy. To dlatego potrafi codziennie witać dzień, tak jak należy, dziękować bogom, że pozwolili jej ukochać wolność.

Kolejna część trylogii Królowa Wolności, w skład której poza Ognistym mieczem, wchodzą jeszcze: Imperium mroku oraz Wojna koron to opowieść o kobiecie, która mimo iż otoczona gromadą zaufanych ludzi, wciąż żyje w ciągłym lęku. Dobrze wie, że gdzieś tam czyha na nią skrytobójca. Hyksosi są wszędzie. Otruli jej syna, więc dlaczego mieliby jeszcze długo się bawić jej życiem? Apofis i jego żona, plotą swoją nić zniszczenia. Codziennie kąpią się w krwi Egipcjan. I tylko Królowa wciąż ich denerwuje. Ale pewnie już niedługo... Jej drugi syn, Jahmes zrzekł się korony, Egipt umiera... Armia składa broń. I nie ma już nawet krzty nadziei. A miało być przecież dobrze. Miała ofiarować Egiptowi znowu wolność? Tylko jak się podnieść do boju, gdy nawet najbliżsi już nie wierzą w powodzenie? Może oddać się już Zaświatom?
„Bez ciebie Egipt przestałby istnieć.”
To dlatego się nie podda. Mimo iż Set oraz inni bogowie wydają się jej sprzeciwiać, przynajmniej jej ukochany pies i osioł, nadal są przy niej.

Trzeci tom, jak zwykle u tego autora, przepełniony jest faktami historycznymi i archeologicznymi, wraz z odpowiednimi przypisami. Dowiemy się na przykład, iż przeprowadzano w tych czasach operacje kamieni moczowych, czy też jak produkowano wozy. Jednak przede wszystkim zwieńczenie trylogii, to opowieść wojenna. Prawdziwa wojna kobiet, które nie zwątpiły. Przemieszane fakty historyczne, oraz drobina fantazji, która przedstawia nam jedne z najburzliwszych dni Starożytnego Egiptu.