Amos Oz nie żyje. Miał 79 lat

Wiadomość o jego śmierci pojawiła się na Twitterze córki pisarza, Fanii Oz-Salzberger. Artysta chorował na raka.

Urodził się 4 maja w Jerozolimie, dokąd jego rodzina przybyła w latach 30. z Rosji i Polski. Niektórzy krewni byli aktywistami prawicowego odłamu ruchu syjonistycznego. Rodzice posyłali go przez pewien czas do szkoły nacjonalistyczno-religijnej.

W wieku 15 lat, buntując się przeciw wartościom rodziców, wyjechał z rodzinnej Jerozolimy i osiedlił się w kibucu Hulda, gdzie pracował i ukończył szkołę średnią. Rada kibucu wysłała go do Jerozolimy, żeby pełnił funkcję instruktora młodzieży. Następnie odbył służbę wojskową; zaczął publikować swe pierwsze opowiadania.

Pracował na polu przy zbiorze bawełny, po czym został wysłany na studia (filozoficzno-literackie) na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Powrócił znów do kibucu, gdzie przez ponad dwadzieścia lat uczył, pracował na polu i pisał. Wszystkie honoraria za prace literackie przekazywał społeczności kibucu, mając z kolei zapewnione utrzymanie.

Brał udział w walkach na froncie synajskim (1967) i na Wzgórzach Golan (1973). W okresie 1969-1970 przebywał w Oksfordzie, a w 1984-1985 w Ameryce. W 1986 r. opuścił kibuc i osiedlił się w Arad. Był profesorem literatury hebrajskiej uniwersytetu w Beer-Sheva i działaczem ruchu "Pokój Teraz". Publikował wiele artykułów i esejów dotyczących konfliktu arabsko-izraelskiego, wzywając do kompromisu między Izraelem a Palestyńczykami, który pozwalałby na utworzenie państwa palestyńskiego.

Uznanie i rozgłos przyniosła mu powieść "Mój Michał" (1968), przetłumaczona na wiele języków. "Czarna Skrzynka" (1987) została nagrodzona jedną z czołowych francuskich nagród literackich, a "Poznać kobietę" stała się bestsellerem w Anglii i Ameryce. W 2015 r. Natalie Portman napisała scenariusz, wyreżyserowała i zagrała w ekranizacji "Opowieści o miłości i mroku". Ostatnia powieść Amosa Oza to "Judasz" z 2014 r.

Amos Oz był laureatem wielu prestiżowych nagród i honorwych tytułów. Otrzymał m.in. Nagrodę Franza Kafki, doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego, hiszpański Order Zasługi Cywilnej i szwedzką Stig Dagerman Prize.