22 czerwca 1926 roku urodził się Tadeusz Konwicki - prozaik i reżyser.
Urodził się w Nowej Wilejce na Wileńszczyźnie.
Twórczość Konwickiego wyrasta z doświadczeń jego pokolenia, młodzieży AK-owskiej walczącej na kresach Rzeczypospolitej, oszukanej przez historię, poszukującej daremnie swojego miejsca w nowej powojennej rzeczywistości. Stąd nieustanne powroty w tej prozie do bolesnych doświadczeń wojny, podziałów politycznych, walk bratobójczych.
Konwicki jest, jak pisano, chory na pamięć. Idealizacja przeszłości, wydobywanie urody miejsc świętych dla pamięci służy ocalaniu podstawowych wartości ludzkich, narażonych na rozpad wobec wszechogarniającego kryzysu moralnego, politycznego, ideologicznego oraz gospodarczego.
Dzieli swój czas między film i literaturę. Pisze scenariusze i robi filmy autorskie. Wśród jego filmów sławę zyskały „Ostatni dzień lata”, „Salto”, „Jak daleko stąd, jak blisko”, czy oparta na książce Czesława Miłosza „Dolina Issy”.
Szczególni są bohaterowie Konwickiego . Zawsze udręczeni, chorzy, w gorączce jak u Dostojewskiego , wyobcowani. Ale tacy dla Konwickiego jesteśmy.