123 lata temu zmarł Cyprian Kamil Norwid

Urodził się 24 września 1821 roku we wsi Laskowo-Głuchy w okolicach Warszawy. Uczęszczał do gimnazjum warszawskiego, ale przerwał naukę nie kończąc piątej klasy i wstąpił do prywatnej szkoły malarskiej.

Zadebiutował jako poeta w roku 1840 na łamach prasy warszawskiej. We wrześniu 1842 wyjechał za granicę, by nigdy już nie powrócić do kraju.

Podróżował po Europie. W roku 1845 w Rzymie podczas 6287bierzmowania przyjął imię Kamil (odtąd jako Cyprian Kamil Norwid będzie podpisywał swoje utwory, podkreślając w ten sposób swój fikcyjny rzymski rodowód). Tutaj też poznał Adama Mickiewicza, zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim. W roku 1849 przyjechał do Paryża, gdzie poznał Juliusza Słowackiego, Fryderyka Chopina, Bohdana Zaleskiego. Jego sytuacja materialna pogarszała się, coraz częściej korzystał z zasiłków. W 1852 roku wyjechał do Londynu, a stamtąd żaglowcem do Nowego Jorku. Mimo podejmowania się różnych dorywczych prac jego sytuacja w Ameryce stała się niezwykle trudna. Po powrocie do Paryża zaczął popadać w coraz większą biedę. W lutym 1877 roku zmuszony został zamieszkać w Ivry w Zakładzie Świętego Kazimierza, przeznaczonym dla polskich sierot i weteranów.

Debiut poetycki w piśmiennictwie krajowym przyniósł Norwidowi początkowo uznanie ze strony ówczesnej krytyki literackiej; rychło jednak okazało się, że jego twórczość niewiele ma wspólnego z poetyką drugiej generacji romantyków. Twórczość Norwida doczekała się odkrycia praktycznie w roku 1897, kiedy to na tom Poezyj Norwida natrafić miał przypadkowo Zenon Przesmycki-Miriam. Pełna edycja Pism wszystkich Norwida ukazała się jednak dopiero w latach 1971-1976.

Znany był jako człowiek o oryginalnej osobowości i umysłowości.

Umarł w nocy z 22 na 23 maja 1883.