Zygmunt Krasiński

Poeta, dramaturg, powieściopisarz, autor imponującej - ilością i jakością refleksji - korespondencji, określonej przez Jana Kotta mianem "najwybitniejszej romantycznej powieści polskiej".

Hrabia. Pochodził z bardzo wpływowej arystokratycznej rodziny. Jego ojcem chrzestnym był Napoleon Bonaparte. Wewnętrznym dramatem poety był konflikt między obowiązkami syna i powinnościami patrioty - ojciec gen. Wincenty Krasiński, lojalny wobec cara, podporządkowywał go swoim decyzjom, m. in. dlatego Krasiński nie brał udziału w studenckich manifestacjach patriotycznych. Bojkotowany z tego powodu przez kolegów musiał ukończyć studia za granicą; podczas powstania listopadowego nie powrócił do kraju, wszystkie zaś swoje utwory, aby nie popaść w konflikt z władzami carskimi, publikował anonimowo. Również pod wpływem ojca za żonę pojął Elizę Branicką, a nie Delfinę Potocką, którą darzył wielkim uczuciem. Cierpiał na poważną chorobę oczu, która zmuszała go do przebywania w ciemnych pomieszczeniach.

Pozycja Krasińskiego wśród polskich romantyków początkowo była wysoka, zaliczano go do wielkiej trójcy poetów romantycznych obok Mickiewicza i Słowackiego. Z czasem jednak ta opinie uległa przewartościowaniu. Krasiński pozostał przed wszystkim autorem dwóch wielkich dramatów, a także w coraz większym stopniu jako epistolograf stawał się wzorcem poety romantycznego, popartej dowodami w postaci bardzo obfitej korespondencji.