Czym jest joga? Słowo ‘joga’ oznacza w sanskrycie scalanie, łączenie, wysiłek, metodęWedług mitologii twórcą jogi był bóg Sziwa, który wymyślił poszczególne pozycje jogi dla swej małżonki Parwati. Miały one być źródłem dobrego samopoczucia i piękna.
Najstarszymi, zachowanymi do naszych czasów dokumentami o jodze są figurki datowane na 2500 roku p.n.e. oraz pieczęcie przedstawiające postacie w pozycjach jogi odkryte w Harappie nad Indusem i w Mohendzo Daro.
Pierwszymi pisanymi źródłami mówiącymi o jodze są Wedy. Joga jest tam opisana jako stan wyciszenia oraz opanowania umysłu, intelektu i zmysłów. W Upaniszadach występują przejęte z jogi koncepcje opisujące medytację jako główny środek pozwalający na uzyskanie bezpośredniego wglądu w istotę rzeczy.
Informacje o jodze pojawiają się w epickim poemacie Mahabharata. W jednej z części tego utworu Kriszna uczy jogi Ardżunę.
Znajomość jogi klasycznej opiera się na tekście Yoga-sutra Ptańdżalego (tekst jest datowany na II lub III w. n. e) . Patańdżali zabrał i uporządkował przekaz ustny i nazwał go systemem ośmiu ścieżek. Wyróżnia on następujące stopnie w praktykowaniu jogi: yama to przestrzeganie zakazów, niyam to realizacja nakazów, asana to praktyka pozycji ciała, pranajama czyli kontrola energii oddechu, pratyahara – wycofanie zmysłowe, dharana czyli praktyka koncentracji, dhyana to medytacja, samadhi to samorealizacja.
Nauka i praktyka jogi wśród jej miłośników w krajach Zachodu obejmuje głównie pozycje ciała, kontrolę oddechu, praktykę koncentracji i medytację.