Zamiast "50 twarzy Greya". 14 naprawdę dobrych powieści erotycznych

"Pięćdziesiąt twarzy Greya" to nie jest dobra powieść pornograficzna. W ogóle nie jest to dobra książka. Globalny bestseller przetłumaczony na 52 języki, który kilka lat temu sprzedawał się w tempie jednego egzemplarza na minutę (!), jest w istocie sentymentalnym, kiczowatym i koszmarnie napisanym romansidłem wzbogaconym o sceny sadomasochistycznego seksu.
Dla wielu czytelników może to być spore zaskoczenie, ale istnieją na świecie również dobre, bardzo dobre i wybitne powieści erotyczne i pornograficzne, przy których trylogia E.L. James jawi się jako mało zabawny i źle opowiedziany dowcip. Na kolejnych stronach prezentujemy zestawienie aż 14 powieści z seksem w roli głównej, które naprawdę warto przeczytać. Tych lektur nie musisz się wstydzić!
Czy waszym zdaniem brakuje tutaj jakiegoś tytułu? Które z powieści nie powinny się tu w ogóle znaleźć? A może uważacie, że literatura erotyczna jest po prostu synonimem złej literatury?

Catherine Millet, znana krytyk sztuki współczesnej, szefowa pisma "Art Press", autorka licznych esejów i monografii poświęconych malarzom, opowiada o swoim życiu seksualnym w sposób niezwykle realistyczny, jednoznaczny i pozbawiony jakichkolwiek śladów pruderii. Co ważne, w przeciwieństwie do wielu autorów literatury tego nurtu, Millet potrafi pisać.
Nie szczędząc czytelnikowi najdrobniejszych szczegółów, mówi o swoich partnerach, z którymi uprawiała seks we wszystkich odmianach i pozycjach, o uczestnictwie w licznych orgiach seksualnych. Wyznaje: "Jestem uległa nie z powodu upodobania do uległości, lecz z powodu obojętności na użytek, jaki robi się z ciał". Książka wywołała duży oddźwięk we Francji i innych krajach Europy.

Debiutancka powieść Kamińskiego nie jest dziełem stricte pornograficznym, choć ostrych scen erotycznych w nim nie brakuje. Przede wszystkim jednak jest to książka niesamowicie zmysłowa i pełna emocji, bezpretensjonalna i świetnie napisana.
Dobiegająca czterdziestki Zofia Rogala, pracująca w filmie i reklamie wizażystka, atrakcyjna kobieta „po przejściach", nawiązuje romans z młodszym o osiemnaście lat Adamem Zarembą, studentem warszawskiej ASP. Decydują się zamieszkać razem, jednak Adam ukrywa swój związek przed rodziną. Zofia nie musi niczego ukrywać - wychowała się w domu dziecka, nigdy też nie zgłębiała tajemnicy własnej tożsamości.
Nadchodzi jednak moment ujawnienia się - Adam jedzie z Zofią do mazurskiej wsi, by tam, na rodzinnej daczy, przedstawić narzeczoną rodzicom i dziadkowi, Edwardowi Czerskiemu, niegdyś wpływowemu intelektualiście. Przy obiedzie dochodzi do awantury.Widać, że rodzina Czerskich pulsuje od tajemnic i skrywanych krzywd, których źródło tkwi w głębokim PRL-u. Zofia nie podejrzewa jednak, że to ona stanie się centralną postacią tych prywatnych wojen…

Jedna z najsłynniejszych i najbardziej kontrowersyjnych pornograficznych książek, jakie napisano w dziejach literatury powszechnej. Od chwili wydania w 1750 roku, kiedy to uznano ją za niebywały skandal, przez ponad 200 lat stanowiła przedmiot wielokrotnych zakazów i represji w różnych krajach.
To właśnie "Fanny Hill" była pierwszą powieścią, która w Stanach Zjednoczonych wywołała nienotowaną nigdy przedtem nagonkę na utwór literacki oraz stała się przedmiotem procesu o rozpowszechnianie dzieł obscenicznych. W roku 1820 w stanie Massachusetts sędzia skazał dwóch wędrownych sprzedawców książek handlujących m.in. powieścią Clelanda. Dopiero w roku 1963 (!), a więc ponad 140 lat po tym wydarzeniu, sądy amerykańskie (jak również europejskie) uchyliły zarzut obsceniczności.

W 1955 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych we Francji zakazało wydawania tej wybitnej, wspaniale napisanej i skonstruowanej powieści Nabokova. Recenzje powieści były skrajnie różne, np. w "New York Times Book Review" oceniono ją pozytywnie, a na łamach "New York Times" uznano za pornograficzną. Książka była zakazana również m.in. w Wielkiej Brytanii, Argentynie, Nowej Zelandii, RPA.
Najgłośniejsza powieść Vladimira Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczona na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię.

Jeden z najwspanialszych utworów literatury erotycznej, książka o zmysłowości, seksualności i miłości napisana przez niezwykłą przyjaciółkę Henry`ego Millera. Książka określana jako "radosna manifestacja kobiecej fantazji erotycznej".
"Pierwsze w Ameryce opowiadania napisane przez kobietę, która w sposób otwarty i nieskrępowany zagłębia się w tematykę seksualną. Radosna manifestacja fantazji erotycznej" – pisał recenzent "The New York Times Book Review", a autor „New York Timesa” dodawał: „Najpiękniejsza i najbardziej bezpośrednia książka, jaką kiedykolwiek napisała kobieta. Przyjemność płynącą z tej lektury potęguje jej język - subtelny i giętki, naturalny i zmysłowy".

Debiutancka powieść Millera, nowojorczyka, który w latach 30. osiadł w Paryżu. Utwór entuzjastycznie powitały takie znakomitości, jak Ezra Pound i T.S. Eliot, rozgłos jednak przyniósł mu dopiero wprowadzony w 1937 r. zakaz wwożenia do USA "gorszącej" książki. Atmosfera skandalu przygłuszyła wysublimowaną wartość artystyczną książki, jak i całego cyklu, w którego skład wchodzą ponadto, "Czarna wiosna" i "Zwrotnik Koziorożca".
Piętnaście epizodów powieści ukazuje przymierającego głodem, imającego się różnych zajęć intelektualistę żarliwie oddającego się miłosnemu zapamiętaniu, opisanemu z pełną otwartością, językiem zawzięcie odrzucającym wszelkie eufemizmy. Powieść swą Miller określał jako zniewagę wyrządzoną siedmiu fundamentalnym wartościom i symbolom kultury: Sztuce, Bogu, Człowieczeństwu, Przeznaczeniu, Czasowi, Miłości i Pięknu. Miała być też "środkiem na przeczyszczenie" obolałej od urazów, poniżeń i cierpień psychiki autora...

Henry Miller nazwał tę książkę żeńskim odpowiednikiem „Zwrotnika Raka”. Jest to książka, która stworzyła kobietom możliwość "mówienia własnym głosem, dając im wspaniałą historię o seksie, życiu, radości i przygodzie".
Powieść wywołała burzę, jednocześnie stając się bestsellerem tłumaczonym na kilkanaście języków (nawet na chiński). "Pisałam „Strach przed lataniem” z duszą na ramieniu, przerażona swoją szczerością. Miałam wrażenie, że nie piszę powieści, lecz manifest własnego wyzwolenia" – przyznaje Erica Jong.

"Kompleks Portnoya" ukazał się w Stanach Zjednoczonych jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku. Było to wówczas głośne wydarzenie literackie, które już na trwałe wpisało się w historię współczesnej literatury amerykańskiej.
Powieść jest słynnym wyznaniem Alexandra Portnoya, który kieruje się w życiu nieposkromioną seksualnością, nie mogąc się zarazem uwolnić od bagażu dzieciństwa. Aleks Portnoy, znerwicowany młody człowiek, ucieka od wszystkiego, co go ukształtowało - od ograniczeń, jakie niesie wychowanie w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej, od obowiązujących zasad moralnych, od władzy ojca.
Ta przełomowa powieść obyczajowa rozprawia się za jednym zamachem z tabu seksu i jedzenia w moralności mieszczańskiej, dominacją religii i matki w kulturze żydowskiej, mitem ojca i psychoanalizy.

Jedna z najostrzejszych, najbrutalniejszych i budzących największe kontrowersje powieści pornograficznych w dziejach, dzieło totalne. Akcja powieści toczy się w drugiej połowie XVIII wieku. Treścią jest historia życia dwóch sióstr. Julietta jest cyniczna i bezwzględna, a Justyna cicha i moralnie wrażliwa. Obie panny los rozdziela na kilkanaście lat. Julietta dzięki złym cechom swojego charakteru stała się osobą zamożną i wpływową, majątek zdobywa dzięki rozpuście oraz zbrodniom.
W 1788 roku obie siostry spotykają się ponownie, jednak nie rozpoznają się od razu. Justyna opowiada o swoim życiu, które było pasmem cierpień i upokorzeń. Starała się żyć zgodnie z nakazami sumienia, jednak na swojej drodze spotykała całą galerię rozmaitych łotrów, zboczeńców, oszustów i zbrodniarzy. Ludzie ci starali się ją przekonać, że uczciwość i cnota w realnym świecie nie mają racji bytu.

Bukowski był znany ze swojego alkoholizmu i zamiłowania do płci pięknej, niejednokrotnie publicznie się o tym wypowiadał, a w wielu jego powieściach i wierszach tematyka ta nieustannie się przewija.
Henry Chinaski wydaje się być szczęśliwym człowiekiem. Ale to szczęście tylko pozorne. Zapewne wielu osobom spodobałoby się prowadzone przez niego życie - nieustające libacje alkoholowe, seks z pięknymi kobietami, niewiele zmartwień. Istny hedonizm, egzystencja pozbawiona choćby krzty ambicji, ale z drugiej strony jakże ponętna...

Helen Memel leży na oddziale chorób wewnętrznych szpitala pod wezwaniem Matki Bożej Wspomożycielki. Dziewczyna poddaje drobiazgowemu badaniu te części swego ciała, które zwykle uchodzą za nie dziewczęce, i poleca pielęgniarzowi Robinowi fotografowanie miejsc, które uchodzą jej dociekliwemu spojrzeniu. Oprócz tego troszczy się o kolekcję pestek awokado, oddających jej cenne usługi również pod względem seksualnym.
Wilgotne miejsca są podróżą do krainy ostatnich tabu współczesności. Powieść Charlotte Roche, odważna, bezkompromisowa i prowokacyjna, przeciwstawia się histerii higieny i sterylnej estetyce pism kobiecych, znormalizowanemu podejściu do kobiecego ciała i jego seksualności, a przy tym opowiada cudownie nieskrępowaną historię bohaterki równie zmysłowej, co wrażliwej i kruchej.

Już od ponad stu lat Alicja, Wendy i Dorotka pokazują nam drogę poprzez Krainę Czarów, Nibylandię i Krainę Oz, kiedy jesteśmy jeszcze dziećmi. Teraz jednak, podobnie jak i my, owe trzy zagubione dziewczęta są już dorosłe i gotowe poprowadzić nas ponownie, tym razem przez królestwa naszego seksualnego przebudzenia i spełnienia.
W baśniowych historiach dzielą się z nami swoimi najintymniejszymi doświadczeniami w najrozmaitszych formach pożądania, doświadczeniami przeświecającymi przez czarne chmury wojny zbierającymi się nad pewnym luksusowym hotelem w Austrii. Czerpiąc z bogatego dziedzictwa sztuki erotycznej "Zagubione dziewczęta" pozwalają na nowo odnaleźć siłę pełnego pasji pisarstwa i sztuki w tej wspaniałej formie, jaką jest w stanie osiągnąć jedynie medium komiksu. * Wyśmienite, przemyślane, ludzkie "Zagubione dziewczęta" to dzieło, które zapiera dech w piersiach rozmachem, jakim przeciwstawia się pojęciu sztuki skrępowanej kajdanami konwencji. To historia erotyczna najwyższej próby.*

"Historia O" nie należy do książek, które można czytać w autobusie. A już na pewno nie nadaje się do tego pierwszych 60 stron, mających rzadko spotykany ładunek erotyczny. Tytułowa bohaterka, O, to młoda kobieta, którą kochanek Rene zawozi do starego pałacyku w dzielnicy Roissy na przedmieściach Paryża.
O trafia tam do tajnego stowarzyszenia o bardzo skomplikowanych regułach: nie wolno jej patrzeć w oczy żadnemu z mężczyzn ani rozmawiać z żadną z kobiet. Musi nosić suknię z gorsetem, która odsłania jej piersi, skórzaną obrożę i mankiety. Wszyscy mężczyźni należący do stowarzyszenia mogą robić z nią, co im się żywnie podoba.

Nie jest to powieść erotyczna, choć o seksie mowa w niej praktycznie na każdej stronie, a że jest to przy okazji książka sprawnie napisania, niegłupia i zabawna, również nie mogło jej tutaj zabraknąć. Barbara Patrycka - była dziennikarka i była mężatka, kobieta bez złudzeń, której jedyną darmową przyjemnością jest niezobowiązujący seks - postanawia zerwać z pustą lodówką, szarymi porankami i życiem na pół gwizdka. W tym celu usiłuje zatrudnić się w eleganckim i wysokonakładowym "Wyuzdanym Magazynie dla Pań".
W przekonaniu naczelnego i w negocjowaniu wysokości wynagrodzenia pomagają jej nietuzinkowe umiejętności erotyczne. Wkrótce okazuje się, że jej cykliczny felieton diagnozujący osobowość mężczyzn na podstawie budowy i kształtu członka, bije rekordy popularności. Barbara Patrycka staje się sławna, szczupła, bogata, a zarazem coraz bardziej nieszczęśliwa.
GW/ksiazki.wp.pl