Z Nowym Rokiem, Gombrowicza krokiem

Rozpoczął się Rok 2004, który ogłoszono Rokiem Witolda Gombrowicza. Okazją do wspominania wielkiego pisarza jest setna rocznica urodzin autora Ferdydurke. Rok Gombrowicza został ustanowiony przez Sejm specjalną uchwałą w lipcu 2003 roku.

"Składając hołd wybitnemu artyście i biorąc pod uwagę liczne inicjatywy obywatelskie i samorządowe utrwalające Jego dokonania w świadomości polskiego społeczeństwa, Sejm Rzeczpospolitej ogłasza rok 2004 rokiem Witolda Gombrowicza" - można przeczytać w uchwale zgłoszonej przez sejmową Komisję Kultury i Środków Przekazu.

Przeciwko ogłoszeniu Roku Gombrowiczowskiego był poseł Antoni Stryjewski z Ruchu Katolicko-Narodowego, który stwierdził m.in., że "wskazywanie Gombrowicza jako wzoru dla młodego pokolenia jest stratą czasu, ponieważ przez całe życie zajmował się "destrukcją tego, co polskie". Sejmowa większość nie uwzględniła przy głosowaniu uwag posła Stryjewskiego oraz kilku innych działaczy Ligi Polskich Rodzin.

Witold Gombrowicz urodził się w 1904 r. w Małoszycach, zmarł w 1969 r. w Vence (Francja). Był powieściopisarzem, dramaturgiem i eseistą. Z wykształcenia był prawnikiem, jednak niemal całe swoje życie poświęcił literaturze.

Od 1934 współpracował z pismami codziennymi i literackimi (głównie "Kurierem Porannym"), zajmując się m.in. krytyką literacką. W sierpniu 1939 wyjechał do Argentyny, gdzie zastała go wojna. Po kilku latach dorywczego zarobkowania pracował w Banku Polskim w Buenos Aires. Ignorowany przez konserwatywne środowiska emigracyjne, żył dłuższy czas w literackim osamotnieniu.

W 1963, dzięki rozgłosowi swych książek, uzyskał roczne stypendium Fundacji Fordana - pobyt w Berlinie Zachodnim. Stąd przeniósł się do Royamont pod Paryżem, a następnie do Vence w okolicy Nicei. W 1967 otrzymał Międzynarodową Nagrodę Literatury (Prix Formentor).

Napisał m.in.: Pamiętnik z okresu dojrzewania, Ferdydurke, dramat Iwona, księżniczka Burgunda, powieść Opętani (1939), dramat Ślub (1960), Trans-Atlantyk (1953).