Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny to dwa różne święta. Pierwsze obchodzone 1 listopada, to uroczystość tych, którzy są zbawieni i cieszą się życiem wiecznym. Drugie jest dniem modlitw za ludzi zmarłych, którzy w czyśćcu oczekują na ostateczne spotkanie z Bogiem.
Zdaniem teologów, potoczna nazwa Święto Zmarłych, zamiast Dzień Zaduszny, nie jest prawidłowa. Została ona wypromowana w czasach PRL i była elementem walki z wielowiekową chrześcijańską tradycją polskiego narodu. Używanie w dzisiejszych czasach tej nazwy na określenie Dnia Zadusznego jest zazwyczaj wyrazem braku wiedzy na ten temat – podkreślają teolodzy.
Według nich, Dzień Zaduszny jest wspomnieniem zmarłych potrzebujących jeszcze oczyszczenia, które mogą uzyskać przez modlitwę wiernych i Kościoła. Dzień Zaduszny jest dniem nabożeństw i modłów w intencji wszystkich zmarłych, a zwłaszcza dusz odbywających jeszcze pokutę czyśćcową.
Temu celowi służą m.in. ofiary składane w kościołach i na cmentarzach na tzw. wypominki za naszych najbliższych zmarłych, by cały Kościół modlił się za ich zbawienie. W kościołach odczytuje się w tym dniu z ambon lub od ołtarza imiona zmarłych wskazanych na kartkach i odmawia zwyczajowe modlitwy ku czci zmarłych.
W Zaduszki odwiedza się cmentarze, groby zmarłych z rodziny oraz uczestniczy się we mszach świętych, modląc się w intencji zmarłych. Tego dnia istnieje tradycja zapalania świeczek czy zniczy na grobach oraz składania tam kwiatów, wieńców, ozdób symbolizujących pamięć o zmarłych.