Waldemar Jocher odebrał Nagrodę Poetycką im. Kazimiery Iłłakowiczówny

Waldemar Jocher odebrał w środę w Poznaniu Nagrodę Poetycką im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy książkowy debiut poetycki roku. Nagroda została przyznana za zbiór wierszy pt. Reszta tamtego ciała, wydany przez Instytut Mikołowski.

Wręczenie nagrody za wydaną w 2009 roku książkę miało miejsce w poznańskim Mieszkaniu-Pracowni im. K. Iłłakowiczówny. Nagrodzony przyznał w rozmowie z PAP, że informacja o nagrodzie była dla niego zaskoczeniem.

- Przyjmuję tę nagrodę z wielką pokorą, to dla mnie znak, że warto kontynuować moją twórczość. Ukazało się kilka recenzji mojej książki, one są przychylne, ale uwydatniają trudność w odbiorze mojej poezji. Tym większe jest zaskoczenie z powodu nagrody - powiedział laureat.

Waldemar Jocher ma 40 lat, pochodzi z Prudnika. Debiutował w prasie w roku 2006, publikował wiersze w czasopismach literackich w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii. Zwycięzca Turnieju Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka w 2008 roku.

- To jest poeta bardzo osobny, bardzo indywidualny, o bardzo mocnym głosie. Nie jest to poezja, która by poruszała się i robiła wrażenie tylko poprzez pracę formalną, ale to jest silna osobowość, autor powołujący się na moc egzystencji, przerażony istnieniem. Ten, kto mówi w jego poezji mówi niebanalne rzeczy jakimś bardzo własnym głosem - powiedział Sergiusz Sterna-Wachowiak, członek kapituły.

Jak dodał, w tym roku jurorzy mieli szczególnie dużo pracy z oceną. W Polsce ukazuje się co roku ponad 1 tys. tomików poetyckich, w tym ok. 200 - 300 debiutów.

Przyznawana w Poznaniu nagroda za najlepszy książkowy debiut poetycki roku należy do najbardziej prestiżowych wyróżnień literackich w kraju. W poprzednich edycjach konkursu nagrodę im. Iłłakowiczówny zdobyli m.in.: Bianka Rolando , Janusz Szuber , Przemysław Owczarek , Krzysztof Bąkała , Marzanna Bogumiła Kielar , Wojciech Wencel , Marek Zgaiński.

* Kazimiera Iłłakowiczówna „Iłła” (1892-1983), była poetką, prozaikiem, dramaturgiem i tłumaczką.* W latach 1908-1909 studiowała w Oxfordzie w kolegium dla cudzoziemców. Od 1910 do 1914 roku kontynuowała naukę (filologia polska i angielska) na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Należała do wybitnych postaci życia literackiego Warszawy w dwudziestoleciu międzywojennym. Była autorką kilkunastu tomów poetyckich, wśród nich m.in.: Ikarowych lotów, Trzech strun, Obrazów imion wróżebnych, które wznawiane były jako Portrety imion. Pisała też utwory prozatorskie i dramaty.

Od 1918 roku pracowała w MSZ, a od 1926 roku w Ministerstwie Spraw Wojskowych, gdzie była m.in. sekretarką Józefa Piłsudskiego; w 1936 roku powróciła do pracy w MSZ.

W 1939 roku ewakuowała się do Rumunii, w czasie wojny przebywała głównie w Siedmiogrodzie. W 1947 roku wróciła do kraju i zamieszkała w Poznaniu.