2 lipca w 1923 roku urodziła się Wisława Szymborska .
Autorka liryki intelektualnej, filozoficznej i moralistycznej, charakteryzującej się klasycystyczną formą, dystansem wobec świata i emocjonalnym umiarem. W 1996 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla.
Debiutowała w „Dzienniku Polskim” w 1945 r. W zbiorach Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Wielka liczba (1976), Ludzie na moście (1986), Koniec i początek (1993) rozwinęła i utrwaliła oryginalną poetykę.
Twórczość Szymborskiej prezentuje mistrzostwo artystyczne nawiązujące do doświadczeń poezji XX w. oraz tradycji humanistycznej. Cechuje ją precyzja słowa, posługiwanie się ironią i paradoksem, przetworzone poetycko treści filozoficzne.
Znana w świecie dzięki przekładom m.in. na angielski, francuski, niemiecki, holenderski, hiszpański, włoski, czeski, słowacki, szwedzki, bułgarski, albański i chiński.