WP Książki
Tuzinek trzeci, czyli tybetański idiota kontra chińska dziewczyna z połamanymi stopami

Tuzinek trzeci, czyli tybetański idiota kontra chińska dziewczyna z połamanymi stopami

19 czerwca 2012, 18:21

1 / 12Powtórka z żywota własnego

Autora przedstawiać nie trzeba, książka w Polsce natychmiast wskoczyła na pierwsze miejsca list sprzedaży, całkowicie zasłużenie. Tym razem Eco mniej bawi się w odległą historię, serwuje nam opowieść o człowieku dotkniętym częściową amnezją, któremu najłatwiej porozumiewać się z otoczeniem cytatmi z dzieł literackich i filmowych, obrazami z głębokiej pamięci. Usiłując pełnię pamięci odzyskać jeszcze raz, tym razem w przyspieszonym tempie przeżywa swoje życie. Jeśli Eco jest w wysokiej formie, a rzadko w niej nie bywa, wówczas specjalnych rekomendacji nie trzeba.

2 / 12A wyniszczmy sobie jakiś naród

Postaci i opowieści z Baśni tysiąca i jednej nocy zna każdy. Wiemy też, że oprócz bliskowschodniego piękna i przepychu jest tam ukryte mnóstwo okrucieństwa. Autor Baśni o myśli ostatniej świadomie nawiązuje do klasycznych historii, aby opowiedzieć w poetycki sposób o potworności, która wydarzyła się w 1915 roku w Turcji - pierwszego ludobójstwa w dziejach świata. Większość Ormian zamieszkujących to państwo została różnymi sposobami wymordowana - szacuje się, że zginęło 1,5 miliona ludzi. Pozostałych wysiedlono, tworzono również przejściowe obozy koncentracyjne. Ponieważ w Europie trwała wtedy I wojna światowa, nikt nie zainteresował się gehenną Ormian. Do dziś Turcy nie chcą przyznać, że było to ludobójstwo, sprawa ta istotnie ciąży na ich wizerunku.

3 / 12Nie płaczcie za Tybetem

Od ponad czterdziestu lat trwa kampania na rzecz uwolnienia Tybetu od chińskiej brutalnej okupacji. Okropności opisywane przez emigrantów poruszają sumienie opinii publicznej, ale nie robią wrażenia na rządach, zainteresowanych dobrymi stosunkami z Pekinem. Tym bardziej dziwi fakt, że powieść Czerwone maki, napisana przez Tybetańczyka mieszkającego w Chinach, w kraju bądź co bądź autorytarnych rządów, opowiadająca o codzienności himalajskiej krainy w okresie jej podporządkowywania Pekinowi, została wydana za pozwoleniem tamtejszej cenzury. Poruszająca historia chłopaka uznanego za idiotę, który w niecodzienny sposób przygląda się rozpadowi znanego sobie, surowego świata leżącego na skrzyżowaniu kultur. Wszyscy fascynaci Dalekiego Wschodu powinni mieć tę książkę na półce, a treść w głowie.

4 / 12Kto zabił Sikorskiego?

To największa zagadka historii Polski XX wieku - 4 lipca 1943 r. w katastrofie lotniczej nad Gibraltarem ginie premier rządu polskiego, gen. Władysław Sikorski. Oficjalna wersja mówi, że był to wypadek, jednak wielu historyków usiłuje udowodnić celowość pewnych działań, mających doprowadzić do usunięcia niewygodnego gracza, jakim był Sikorski. W książce Zamach autor z całym przekonaniem, opartym o bogaty materiał źródłowy, twierdzi, że polski premier padł ofiarą spisku, zadowalającego tak aliantów, jak i Niemców.

5 / 12Benedykt XVI nie poddaje się

Wybór na Stolicę Piotrową Josepha Ratzingera wzmógł zainteresowanie jego poglądami i pracami. Obranie za patrona św. Benedykta interpretuje się powszechnie jako wzmocnienie Nowej Ewangelizacji Europy. W tym eseju Ratzinger diagnozuje spustoszenie moralne, którego dokonał źle rozumiany racjonalizm i laicyzacja. Wskazuje, że ateizm jest dzieckiem kultury Zachodu, nieznanym na innych kontynentach. Bezlitośnie wskazuje na luki w nowoczesnej polityce, socjologii, psychologii po usunięciu z nich elementów sakralizacji religijnej. Jeśli więc interesuje kogoś papieski program rekonkwisty moralnej w Europie, w tej książce może się z nim zapoznać.

6 / 12Świętości III Rzeczpospolitej

Polskiej rzeczywistości nie sposób brać poważnie, ratunkiem jest tylko humor absurdalny, bądź zaprzeczenie i ucieczkę w halucynacje. Główny bohater wraz z przyjaciółmi przemierza kraj, poszukując Loli, przy okazji przyglądając się naszemu krajowi z nie do końca realnej perspektywy. Awangardowa powieść, Nahacz bardzo dojrzał.

7 / 12Maria, co w Wojnie Ojczyźnianej walczyła

Sierota Maria jest wychowana przez radziecki dom dziecka. Podczas oblężenia Leningradu bohaterka, nazywana przez wszystkich Muchą, walczy w szeregach Armii Czerwonej, w dzień z karabinem w ręku, w nocy służąc strudzonym wojakom odrobiną miłości.

Prześmiewcza, pełna absurdów powieść, której przez dwadzieścia lat nikt nie chciał wydać, obnaża system stalinowski w taki sam sposób, jak polski realny socjalizm skompromitował "Miś" Stanisława Barei.

8 / 12Trójkąt romantyczno-tragiczny

Bohaterów tego dramatu było troje: Georges d'Anthes, francuski oficer w służbie cara Mikołaja I, Natalia Gonczarowa, nadzwyczajna piękność moskiewska, ozdoba carskiego dworu i jej małżonek, największy z rosyjskich poetów, Aleksander Puszkin.
Wszyscy wiemy, jaki był finał dziejów tego trójkąta - Puszkin zostaje zabity w pojedynku przez d'Anthesa, a ten wygnany z Rosji. Ale jak to tego doszło, czemu Francuz poszedł na słuzbę do państwa, które pokonało Napoleona, czy romans rzeczywiście miał miejsce, czy był tylko urojeniem zazdrosnego męża, czemu sprawę rozwiązano pojedynkiem. Pytań jest bez liku, a książkę włoskiej autorki czyta się świetenie, bo cytatów z listów, pamietników, gazet, wspomnień znajdziemy tu bez liku. Znany fakt historyczny nabiera zupełnie innych znaczeń i barw, dzięki tej znakomitej pozycji.

9 / 12Utracona twarz seryjnego mordercy

"Ja zabijam" - takie słowa usłyszał Jean-Loup, prezenter audycji radiowej w pięknym i obrzydliwie bogatym Monte Carlo. Rozmówca nie żartował, zaczynają ginąć ludzie, a zabójca jest nieuchwytny. Nie jest to jednak tylko psychopada, który pławi w okrucieństwie, sam sobie wyznacza misję ograbiania ludzi z twarzy. Zabójca upodobał sobie Jean-Loupa, dzwoni do niego, zostawiając mu muzyczne wskazówki dotyczące kolejnej planowanej przez siebie zbrodni.
Włoskie thrillery rzadko docierają do naszych księgarń, ten jest wyjątkowo okrutny, inteligentna intryga zadowoli smakoszy gatunku.

10 / 12Dziewczynka ze związanymi stopami

Obyczajowość cesarskich Chin to nieprzebrany skarbiec wspaniałych historii, coraz częściej przekuwanych na bardzo barwne powieści. Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz to opowieść o losach kobiety z prowincji, którą tłamsi społeczny system i zwyczaje określające pozycję kobiety wedle kształtu jej skrępowanych stóp oraz posagowych możliwości rodziny. Lilia pozornie pokorna ma jednak swoją tajemnicę, której wierna jest przez całe swoje życie.

11 / 12O dwóch takich, co świat badali

Jest to powieść idąca pod prąd wszelkim modom, dlatego warto na nią zwrócić uwagę. Jest to momentami zabawna historia dwóch naukowców, którzy mieszkali w Filadelfii, ale podróżowali po całym znanym świecie. Ich odkrycia i wynalazki Amerykanie starają się uważać za swoje, choć Mason i Dixon byli Brytyjczykami. Napisana z ogromną erudycją powieść jest w zasadzie rozprawą o nauce oświeceniowej, ale mimo intelektualnego zacięcia bardzo dobrze się ją czyta.

12 / 12Zatorze to przedpiekle

Mało jest dobrej polskiej sensacji, a ta jest wyjątkowo udana. Żywot polskiego policjanta nie jest łatwy, a jeśli przychodzi mu pełnic służbę w dzielnicy, która jest wylęgarnią przestępców, tym mniejszą ma motywację do pracy - wszak zarobki tym nie są. I taki też jest Jacek, wychował się w Raju, za torami, które stanowią granicę świata cywilizowanego od morderczej patologii miasta. Jacek wierzy w pewne zasady, bo zna ich zaprzeczenie - inaczej jest z młodą praktykantką, Eweliną, dla której Raj jest tylko tematem pracy badawczej.

Wybrane dla Ciebie