Sejm znowelizował w piątek w nocy ustawę o Fundacji - Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Nowelizacja przewiduje przejęcie przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego od ministra edukacji narodowej uprawnień nadzorczych wobec Ossolineum.
Ustawa czyni Zakład Narodowy im. Ossolińskich sukcesorem po jego poprzedniku - Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Lwowie. Za uchwaleniem nowelizacji opowiedziało się 369 posłów, nikt nie był przeciw i nikt nie wstrzymał się od głosu.
Wcześniej, podczas czwartkowej debaty, zarówno przedstawiciel sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, Andrzej Walkowiak (PiS), jak i przedstawiciele poszczególnych klubów, podkreślali, że po uchwaleniu nowelizacji nie wzrośnie koszt funkcjonowania Ossolineum. Zmieni się jedynie minister, który będzie dysponował środkami budżetowymi na ten cel. Zdaniem wszystkich klubów jest to słuszna zmiana.
Ossolineum (Zakład Narodowy im. Ossolińskich) zostało ufundowane w 1817 roku przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego. Było to muzeum i biblioteka, zawierające takie zabytki jak rękopisy dzieł Juliusza Słowackiego czy rysunki Rembrandta. Ossolineum otwarto w 1827 roku we Lwowie. Instytucja została zlikwidowana po zajęcia Lwowa przez wojska radzieckie w 1939 r. W czasie wojny wiele cennych zbiorów zostało skradzionych.
W 1947 roku na bazie tej części zbiorów lwowskiego Ossolineum, którą udało się Polsce odzyskać od władz ZSRR, reaktywowano Bibliotekę Ossolineum we Wrocławiu. Źródłem utrzymania Biblioteki w nowych warunkach historycznych, po znacjonalizowaniu w 1945 roku majątków ziemskich, stał się budżet państwa. Później Ossolineum stało się częścią Polskiej Akademii Nauk.
Ustawa z dnia 5 stycznia 1995 roku nadała Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich status fundacji dotowanej z budżetu państwa, tym samym Ossolineum przestało być placówką podległą Polskiej Akademii Nauk. Projekt, nad którym obecnie pracuje Sejm to nowelizacja tej ustawy.