Sejm, który po godz. 11.30 wznowił posiedzenie, uczcił przez aklamację pamięć Stanisława Ignacego Witkiewicza , nazywając Witkacego jednym z największych artystów XX wieku. „Pisarz, filozof, krytyk, malarz, fotograf - określenia te nie oddają w pełni charakteru jego wszechstronnej działalności” - głosi uchwała Sejmu przyjęta niemal dokładnie w 70. rocznicę śmierci Witkacego .
„Był niezwykle barwną osobowością, ukrywającą pod błazeńską maską troskę o losy kraju i europejskiej kultury” - podkreślił Sejm.
„Jego pesymistyczne wizje przyszłości, którym dał wyraz m.in. w powieści Nienasycenie i dramacie Szewcy okazały się trafnymi diagnozami losu cywilizacji XX wieku. Za życia rozumiany tylko przez nielicznych, po wojnie został odkryty na nowo i stał się artystą znanym nie tylko w Polsce, ale i na świecie. (...) Jego dzieło i postawa artystyczna stanowią trwały punkt odniesienia dla kolejnych pokoleń twórców i odbiorców kultury” - czytamy w uchwale.
Sejm przypomina w niej, że liczni badacze twórczości Witkacego powołali do życia nieformalną gałąź humanistyki, zwaną witkacologią.
* Stanisław Ignacy Witkiewicz zwany Witkacym (1885-1939) był malarzem, fotografem, pisarzem, dramaturgiem i filozofem.* W dzieciństwie nie chodził do szkoły. Edukację zapewnił mu ojciec - malarz i krytyk sztuki Stanisław Witkiewicz , który sprowadzał do domu wybitnych korepetytorów, często uniwersyteckich profesorów.
Maturę Witkacy zdał eksternistycznie w 1903 r. we Lwowie. Później studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1914 r. jako rysownik i fotograf wziął udział w wyprawie etnograficznej swojego przyjaciela Bronisława Malinowskiego na Wyspy Trobriandzkie. Po powrocie z wyprawy służył w Cesarskiej Gwardii Przybocznej. W czasie bitwy z Austriakami pod Witoneżem został ranny. Przeżył w Rosji rewolucję październikową, która wywarła ogromny wpływ na jego - pesymistyczną w swojej wymowie - twórczość literacką.
Pierwsze twórcze próby Witkacy podjął mając osiem lat. Napisał wówczas tzw. dramaty dziecięce - Karaluchy, Król i złodziej. W 1910 r. zadebiutował powieścią 622 upadki Bunga, czyli demoniczna kobieta . Do najbardziej znanych dzieł literackich należy dramat Szewcy , społeczno-obyczajowe studium o polskim charakterze narodowym Niemyte dusze oraz powieści Pożegnanie jesieni i Nienasycenie.
18 września 1939 r., dzień po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny Polski, Witkacy popełnił samobójstwo w Jeziorach w ówczesnym woj. poleskim.