"Anna Wintour: Biografia" autorstwa Amy Odell – wielobarwny portret legendy
Gdybyśmy wybrali się na spacer po nowojorskiej Piątej Alei albo jakiejkolwiek ulicy w jednym z mniejszych amerykańskich miast, niemal każdy przechodzień zapytany o Annę Wintour wiedziałby, że to naczelna "Vogue’a".
"Anna Wintour: Biografia" autorstwa Amy Odell – wielobarwny portret legendy
Szczupła, z charakterystycznym bobem, w ciemnych okularach – to żywa legenda, ikona świata mody oraz kultury popularnej. I nawet nie ma to związku z kultowym filmem "Diabeł ubiera się u Prady", w którym Meryl Streep zagrała "niby-Annę Wintour": zimną, bezwzględną, apodyktyczną perfekcjonistkę i pracoholiczkę.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wielu uwierzyło, że filmowa Miranda, wcześniej opisana w książce Lauren Weisberger (dawnej asystentki Wintour) to rzeczywiście legendarna redaktorka. Ale ile w tym prawdy, a ile literackiej fikcji? Nieistotne. Amy Odell napisała inną książkę, w której próbuje odpowiedzieć na rozmaite pytania związane z tytułową bohaterką – Anną.
W najnowszym odcinku podcastu "Clickbait" znęcamy się nad serialem "Forst" z Borysem Szycem, omawiamy ostatni film Nicolasa Cage'a, a także pochylamy się nad "The Curse" czyli najbardziej niezręczną produkcją ostatnich lat. Możecie nas słuchać na Spotify, Apple Podcasts, YouTube oraz w Audiotece i Open FM.
Kobieta niejednoznaczna
Amy Odell to doświadczona dziennikarka zajmująca się modą i kulturą. Szczególnie interesuje ją świat, w którym przeplatają się władza, moda, kultura i kwestie społeczne. I właśnie na tle tego świata przedstawiła Annę Wintour w swojej najnowszej książce, w Polsce wydanej nakładem wydawnictwa Marginesy.
Już ze wstępu do "Anna Wintour: Biografia" dowiadujemy się, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie "kim jest Anna Wintour?". Jej image to tylko jeden z wielu elementów tworzących niebanalną postać. Anna to twarda kobieta, która w świecie biznesu modowego osiągnęła więcej, niż kobiecie osiągnąć wypada.
Jest osobą odważnie wyrażającą swoje zdanie w kwestiach politycznych – nawet wiedząc, że naraża się na krytykę. Bywa ujmującą gospodynią, dobrą przyjaciółką, łowczynią talentów i mentorką. Po godzinach to troskliwa matka i babcia zmieniającą pieluchy, nawet jeśli nie są to pieluchy od Armaniego. Wiele się mieści w jednej filigranowej Annie...
Amy Odell prezentuje nam fascynującą podróż i przemianę Anny Wintour; z niezainteresowanej modą chłopczycy w zbuntowaną nastolatkę, którą oczarowały spódniczki mini i moda z ulic Londynu; potem z nastolatki w ambitną kobietę świadomą swoich możliwości i nieustraszoną w dążeniu na szczyt.
Na kartach tej biografii odnajdujemy Annę, która od zawsze wydawała się nieco tajemnicza, trudna do rozgryzienia. Jednak Odell udało się przedstawić człowieka z krwi i kości, odsunąć na bok odwieczny mit "królowej śniegu".
Anna, córka Charlesa
Autorka zaczyna od szkicu postaci, by cofnąć się do czasu młodości rodziców Anny. Oboje byli dziennikarzami. Ich córka sporo otrzymała w genach: przede wszystkim ambicję, konsekwencję, umiejętność dostrzegania i wykorzystywania niepowtarzalnych okazji.
Odell opowiada także o rodzinnej tragedii, która – jak mówiono w brytyjskim światku dziennikarskim – przyspieszyła karierę dziennikarską Charlesa Wintoura. Charles, ojciec Anny, był wpływowym redaktorem, związanym między innymi z "London Evening Standard". Również na życie córki i kształtowanie jej charakteru miał duży wpływ...
Gdy Londyn przechodził kulturową transformację, moda stała się symbolem przemiany – czasy reglamentowanej żywności odchodziły w niepamięć, nastała era twórczego hedonizmu. Młode dziewczyny nie chciały nosić sztywnych spódnic i żakietów, w jakie ubierały się ich matki. To fascynowało nastoletnią Annę.
Dziewczyna nie znosiła ograniczeń, nie chciała chodzić w szkolnym mundurku, który tłumił jej indywidualność. Miała jedną przyjaciółkę, Vivienne. Obie zafascynowane były Twiggy, która w latach 60. wyznaczyła nowy kanon piękna.
Anna już wówczas dała się poznać jako perfekcjonistka, osoba odważnie krytykująca innych, ale najbardziej krytyczna wobec samej siebie. Od osiemnastego roku życia z żelazną konsekwencją dba o swoją szczupła sylwetkę – a to tylko namiastka jej samodyscypliny.
Pierwsza praca
Pragnąc jak najszybciej rozpocząć karierę, Anna rzuciła szkołę. Wkrótce dostała posadę w modnym londyńskim butiku Biba. Nie przypominała dziewczyn, które normalnie zatrudniano na stanowisku ekspedientki. Ani piękna, ani ekstrawertyczna. Była jednak córką Charlesa Wintoura – to wystarczyło, by się załapać na swoją pierwszą pracę.
Jednak po kilku tygodniach kierownictwo, zmęczone plagą kradzieży, zarzuciło także pannie Wintour wynoszenie ze sklepu asortymentu. Znalazła inną pracę – w słynnym domu towarowym Harrods. Jednak ojciec chciał, by zajęła się dziennikarstwem. Mówisz i masz - wkrótce Anna została młodą redaktorką.
W świecie mediów
Pracując w mediach, poznała smak rywalizacji. A jak poradziła sobie z konkurencją, konwenansami? Jak stała się "Anną Wintour" i przestała być "córką Charlesa"? O tym Odell opowiada na kolejnych stronach.
Na przykład praca w "Harper’s Bazar" miała okazać się dla Anny Wintour fundamentem kariery w branży modowej i medialnej. Czytając o początkach Wintour w słynnym magazynie, możemy dowiedzieć się, dlaczego legendarna redaktorka zazwyczaj pojawia się w okularach przeciwsłonecznych.
Czego Anna nauczyła się w "Harper’s Bazar"? Amy Odell udziela odpowiedzi, pewną ręką kreśląc portret swojej bohaterki. Później wraz z Wintour przenosimy się do Nowego Jorku. Po objęciu stanowiska redaktorki naczelnej "Vogue’a" – co było jedną z najbardziej burzliwych zmian w historii magazynu modowego – Anna kontynuuje walkę o utrzymanie swojej pozycji i niczym cesarzowa rządzi imperium medialnym Condé Nast.
Odell pokazuje, jak Anna Wintour zmieniła oblicze "Vogue'a" i całej branży, będąc nie tylko wymagającą naczelną, ale też wizjonerką gotową na rewolucje. To właśnie jej przewodnictwo uczyniło z "Vogue'a" więcej niż magazyn o modzie – instytucję. Autorce książki udało się to interesująco przedstawić.
Kulisy "Vogue'a"
Książka rzuca także światło na relacje Wintour z projektantami, celebrytami i innymi wpływowymi postaciami świata mody. Są tu opowieści o sojuszach, konfrontacjach i niekiedy zaskakujących przyjaźniach, które miały ogromny wpływ na karierę Wintour i kształtowanie się branży.
Ale Odell przedstawia bohaterkę wielowymiarową, ukazuje także jej osobiste trudności, jak łączenie kariery z wychowywaniem dziecka, podczas gdy partner jest po drugiej stronie oceanu. To właśnie te momenty odkrywają ludzką stronę Wintour, przyćmioną przez publiczny wizerunek.
Amy Odell zabiera nas również za kulisy "Vogue'a" – to bardzo ciekawe! Fascynujący jest fragment opisujący przygotowania Met Gali – jednego z najważniejszych wydarzeń w świecie mody. Książka pokazuje też, jak Wintour dostosowała się do nowych realiów, zachowując przy tym swoją unikalną wizję wobec cyfrowej rewolucji mediów.
Czy warto? "Anna Wintour: Biografia" to opowieść o kobiecie, która stała się jedną z najbardziej wpływowych osób – nie tylko w swojej branży. Historia ikony świata mody to uniwersalna opowieść o sile charakteru i przekraczaniu granic.
Czy Anna Wintour jest postacią kontrowersyjną? Niewątpliwie. Czy jej historia jest warta poznania? Absolutnie. To książka, która pozostawia nas z większym zrozumieniem i szacunkiem dla głównej bohaterki. Jednak nie liczmy, że poznamy wszystkie tajemnice Anny Wintour.