Romans wszech czasów

Za drzwiami stał obcy człowiek, wyglądający dość gburowato.

- Są tu kury? - spytał niegrzecznym tonem. Szaleństwo zakotłowało się we mnie. Co za bydlę jakieś, budzi mnie o wpół do szóstej rano, żeby pytać o kury!!!

- Nie! - warknęłam, usiłując zamknąć drzwi. Facet je przytrzymał.

- A co? - spytał niecierpliwie.

- Krokodyle - odparłam bez namysłu, bliska uduszenia go gołymi rękami. Antypatyczny gbur jakby się zawahał.

- Angorskie? - spytał nieufnie. Tego było dla mnie doprawdy za wiele. O wpół do szóstej rano angorskie krokodyle...!!!

- Angorskie - przyświadczyłam z furią.

- Wyją do księżyca.

- Marchew jedzą?

- Nie, nie jedzą! Trą na tarce! O co, u diabła, panu chodzi?