19 września w 1942 roku zamordowano w żydowskim getcie Brunona Schulza - pisarza, krytyka, plastyka.
Bruno Schulz urodził się w Drohobyczu. Tam spędził prawie całe swoje życie. Niechętnie z Drohobycza wyjeżdżał. Jeśli opuszczał rodzinne miasto, czynił to sporadycznie i na krótko. Jego twórczość zarówno literacka, jak plastyczna przesycona jest drohobyckimi realiami. Na kartach opowiadań można spotkać opisy głównych ulic i charakterystycznych budynków miasteczka, a także wizerunki jego mieszkańców.
Proza Schulza jest liryczna, niefabularna, senna, odwołuje się do mitów, symboli, podświadomości, posługuje się groteską oraz ironią. Schulz pisał do szuflady, gdyby nie przyjaciele (a wśród nich przede wszystkim Zofia Nałkowska)
, nigdy nie odważyłby się wydać swoich dzieł: Sklepów cynamonowych i Sanatorium pod Klepsydrą.
Dorobek artystyczny Schulza jest stosunkowo skromny ilościowo, ale niezwykle bogaty jakościowo - jeśli chodzi o poruszaną problematykę. Składają się nań dwa tomy opowiadań – Sklepy cynamonowe oraz Sanatorium pod Klepsydrą, a także kilka utworów nie włączonych przez pisarza do pierwodruków wspomnianych zbiorów. Do tego należy dodać niezwykle interesujący zespół listów, wydany w tzw. Księdze Listów , jak również "szkice krytyczne" (głównie recenzje utworów literackich, publikowane na łamach prasy), dopiero niedawno zebrane w odrębnym tomie.
Zanim jednak autor zajął się literaturą, parał się twórczością plastyczną. Rzadko stosowaną techniką graficzną wykonał między innymi serię rycin o tematyce sadomasochistycznej Xięga Bałwochwalcza.