Działający od 17 lat we Wrocławiu Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych od stycznia tego roku nosi nazwę Instytutu im. Jerzego Grotowskiego.
Zmiana szyldu oznacza rozszerzenie działalności, m. in. bliską współpracę z Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards z włoskiej Pontedery.
Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego powstał w 1990 r. w tym samym miejscu, gdzie od 1965 r. mieścił się Teatr Laboratorium, założony przez Grotowskiego w Opolu i następnie przeniesiony do Wrocławia. Instytucja dokumentuje, bada i popularyzuje twórczość Grotowskiego. Służy przedstawicielom różnych dyscyplin artystycznych i naukowych.
– Zmiana nazwy jest nie tylko kosmetyczna, oznacza też, że rozszerzymy naszą działalność o nowe pola. Przejęliśmy od Akademickiego Związku Sportowego budynki. Jest tam piękna sala, niegdyś balowa, powstanie w niej sala teatralna, nasze główne do pracy – powiedział szef Instytutu Jarosław Fret.
Jerzy Grotowski po opuszczeniu Polski przebywał w USA, a w końcu osiadł we Włoszech w Pontederze gdzie założył ośrodek teatralny razem z aktorem Thomasem Richardsem. Placówka została nazwana Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Wrocławski instytut wraz z Workcenter rozpoczyna wspólny projekt o nazwie „Horyzonty”. Na mocy porozumienia artyści z Włoch przez kolejne trzy lata będą spędzać we Wrocławiu i pracować po trzy miesiące w roku.
Inne inicjatywy to plany edukacyjne, szefowie Instytutu chcą zorganizować kursy teatralne, a w końcu powołać szkołę teatralną. Rozszerzona zostanie działalność wydawnicza. Publikowane będą głównie pozycje teatrologiczne.
Jerzy Grotowski był reżyserem teatralnym i pedagogiem. Uznawany jest za jednego z najważniejszych współczesnych reformatorów teatru.
Był jednym z trzech Polaków – obok Adama Mickiewicza i Bronisława Geremka – którzy zostali profesorami College de France. Specjalnie dla niego utworzono tam katedrę Antropologii Teatru.
Artysta urodził się w Rzeszowie w 1933 roku, ukończył studia aktorskie i reżyserskie w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Studiował także reżyserię w Moskwie. Zadebiutował w 1959 roku „Krzesłami” Eugene'a Ionesco w Teatrze Starym w Krakowie.
W 1959 roku objął kierownictwo artystyczne Teatru 13 Rzędów w Opolu: wspólnie z Ludwikiem Flaszenem stworzył w tej placówce teatr awangardowy, który od 1962 roku przyjął nazwę Teatru Laboratorium. W 1965 roku zespół przeniósł się do Wrocławia, gdzie działał do 1984 roku.
W latach 1959-69 Grotowski wyreżyserował w Laboratorium dwanaście spektakli, z których trzy – „Akropolis”, „Książę Niezłomny” i „Apocalypsis cum figuris” – przyniosły mu światową sławę.
Grotowski po zrealizowaniu „Apocalypsis...” zrezygnował z tworzenia przedstawień i sformułował program określany mianem teatru uczestnictwa czy parateatru. W 1982 roku opuścił Polskę, i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Później zamieszkał w Pontederze we Włoszech, gdzie zmarł w styczniu 1999 roku. Stworzył tam działający do dzisiaj Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards.