Powieści

Sugestywna, napisana ze świetnym stopniowaniem napięcia, głęboka powieść psychologiczna - historia człowieka, który u schyłku życia postanawia rozwikłać sprawę swojej młodzieńczej miłości, dotrzeć do bliskich wtedy ludzi, być może do… własnego dziecka, ale i do prawdy o sobie.

Jedni odczytywać będą tę prozę jako przypowieść o kobiecie i mężczyźnie, inni jako dramatyczny powrót do przeszłości, jeszcze inni jako studium samotności.

Porzucony przez spragnioną materialnego luksusu żonę i lekceważony przez synów pisarz Adam Nowak przeżywa kryzys twórczy. Pocieszenia szuka na wsi. W samotnych, zakrapianych piwem lub nalewkami ojca porankach, popołudniach i wieczorach towarzyszą mu zjawy nieżyjących rodziców i brata. Bohatera przed obłędem ratują mieszkańcy książkowej "wioski" - cięty na pijanych sierżant Paluch, strażak Lebioda, wyrzutek Mundek i silny jak tur rzeźnik Misztala, których losy Odija opisuje ze swadą i humorem.

13 grudnia 1981 roku w nie wyjaśniony do dziś sposób stracił życie ówczesny następca dyktatora Hodży. Morderstwo? Samobójstwo? Wychodząc od tego konkretnego zdarzenia, Kadare stworzył uniwersalną przypowieść o ludziach, rządzących totalitarnym państwem, którzy stali się ofiarami swych lęków, paranoi i wyimaginowanych spisków. Mistrzowskie połączenie zaskakującej intrygi z kafkowską atmosferą i duchem Orwella.

Oparta na faktach opowieść mężczyzny o miłości i radzeniu sobie z utratą najbliższej osoby. Bohlmeijer dzieli się z czytelnikami wydarzeniami, które na zawsze zmieniły życie jego rodziny, dzieli się miłosnym dialogiem z pogrążoną w śpiączce ukochaną żoną. Szpitalna narracja jest szczera aż do bólu, Arno nie ukrywa zmęczenia czy irytacji, nie szczędzi opisów fizycznych dolegliwości. Przecież przed żoną i tak niczego nie ukryje... Ta piękna, pełna życiowej mądrości, autentyczna i głęboka refleksja nad śmiercią i przemijaniem opowiedziana przez mężczyznę, wzrusza i daje ukojenie.

Drogi Czytelniku! Jeśli nie mieszkasz w Warszawie, Łodzi, czy Krakowie i ubolewasz, że nie ma u Ciebie teatru, multikina, czy supermarketu i, że w ogóle n i c s i ę n i e d z i e j e, zważ czy aby nie dałeś zwieść się pozorom. W Białej Górze też niby nic się nie działo. Wystarczyło jednak zajrzeć pod dywan, aby zobaczyć, że wszelkich zdarzeń jest tu więcej, niż w kilku "wielkomiejskich" powieściach razem wziętych, ludzkie namiętności są takie same jak w Nowym Jorku, nadzieje nie mniejsze od tych w Londynie, czy Madrycie, a miłość bywa piękniejsza niż w Paryżu. I tak, jak na całym świecie, marzenia spełniają się głównie po to, aby można było się z nich wyleczyć.

Ewa Sobczak, wschodząca gwiazda „krajowej literatury kobiecej”, przyjeżdża do Białej Góry na zjazd absolwentów swojego liceum i, aby napisać drugą książkę. Szczególnie niecierpliwie (od piętnastu lat!) czeka tam na nią właściciel miejscowej księgarni – Piotr Skaziński.

Czeka też niezwykła niespodzianka, która z jednej strony każe inaczej spojrzeć na sukces wydawniczy Ewy, a z drugiej warunkuje wszelkie, przyszłe działania. Ich świadkiem jest „biała góra”, która mimo swojej niezbyt imponującej wysokości (142 metry nad poziom morza), rzuca na miasteczko wystarczająco długi cień, aby w nim pomieścić i śpiewającego komendanta policji, i starą zdziwaczałą zielarkę, i poetę rymopsuja.

Swój cień na miasteczko rzucają także kochankowie z białogórskiej legendy, niedoszły patron jedynej tu szkoły średniej i funkcjonujące ponad podziałami Towarzystwo Przyjaciół Białej Góry.

Koniec lat dwudziestych XX wieku w Kolorado. Mroźna zima ciągnie się w nieskończoność. Tak przynajmniej uważa murarz Svevo Bandini, który musi utrzymać żonę i trzech synów. Svevo nie ma pracy, tonie w długach. Bank odmawia mu kolejnej pożyczki, zaś sklepikarz dalszych zakupów na kredyt. Próby zdobycia gotówki przy karcianym stoliku także kończą się niepowodzeniem. Pewnego dnia przyjaciel odstępuje mu zlecenie na remont kominka u bogatej wdowy. Bandini potrzebuje pieniędzy, więc podejmuje się pracy. W dodatku okazuje się, że kobieta jest ładna, miła i zalotna...

Zdradzona. Opuszczona. Po trzydziestce. W dodatku tkanka łączna najlepsze czasy na już za sobą. Czy może być gorzej? Oczywiście! Linda zakochuje się w żonatym mężczyźnie. A to oznacza: konieczność kupowania nowej bielizny, wciągania brzucha i powstrzymywania się od pytania, czy on kiedykolwiek zostawi dla niej żonę. Jak długo coś takiego może trwać? Aż którejś ze stron się odechce. Tymczasem stroną, której się odechce, okaże się ktoś zupełnie inny. Pojawi się kompletnie niespodziewanie, na wpół rozebrany i w dodatku w najmniej odpowiednim momencie...

Zwierzak właśnie skończył siedemnaście lat. Odkąd pamięta, chodzi na czworakach. Jego kości pokrzywiły się nieodwracalnie podczas tragicznych wydarzeń „tamtej nocy”, kiedy płonąca chmura toksycznego dymu ogarnęła miasto Khaufpur, a do jego slumsów zawitała Apokalipsa. Żyje dzięki własnemu sprytowi, zajmując się szpiegowaniem lokalnych urzędników i opieką nad Ma Franci, szaloną zakonnicą, która go wychowała. Nocami fantazjuje o Nishy, dziewczynie z sąsiedztwa. Kiedy do miasta przybywa Elli Barber, młoda amerykańska lekarka, Zwierzak wikła się w sieć intryg, za wszelką cenę próbując osiągnąć własny cel.

Bluźniercza, przeszywająco szczera i pełna zjadliwego humoru powieść o tym, co to znaczy być człowiekiem, o ranach, które nie zabliźnią się nigdy, i sile ducha, której nie da się zdławić.

Pojawienie się na świecie Nonny wzmaga konflikt między rodziną Crabtreech, klanem zapuszczonych, uwikłanych w szemrane interesy osobników, a Frettami, zamożnymi ekscentrykami, właścicielami muzeum lalek. Nonny urodziła się jako Crabtree, lecz Frettowie adoptowali ją i wychowali. Aby uciec od obydwu rodzin, dziewczyna wyprowadza się do pobliskiego miasta. Ponownie znajduje się pomiędzy młotem i kowadłem: nieodpowiedzialnym mężem, muzykiem zespołu rockowego, oraz przyjacielem jawnie zabiegającym o jej względy. Niespodziewane wydarzenia zmuszają Nonny do wizyt w domu. Waśń pomiędzy klanami Frettów i Crabtreech przybiera na sile.

Roger Thorpe jest rozwodnikiem po czterdziestce, sfrustrowanym i nadużywającym alkoholu. Dręczy go poczucie zmarnowanych okazji życiowych i prześladują wspomnienia tragicznego wypadku, w którym zginęła czwórka jego przyjaciół. Problemy osobiste Rogera pogłębiła śmierć jego nastoletniego syna. Bethany Twain to wrażliwa dziewczyna zafascynowana subkulturą gotycką. Oboje pracują w wielkim markecie z materiałami biurowymi. Pewnego dnia w pokoju na zapleczu Bethany odkrywa pamiętnik Rogera. To będzie początek ich niezwykłej przyjaźni.

Historia żydowskiej dziewczynki, która w wieku 7 lat zostaje zupełnie sama na świecie. Kiedy w ogarniętej wojną Brukseli Niemcy aresztują jej rodziców, znajduje schronienie u pewnej bardzo niemiłej kobiety, która traktuje ją z pogardą.

Pewnego dnia słysząc, jak kobieta zwierza się komuś, że jeśli będzie trzeba, odda ją Niemcom, dziewczynka postanawia uciec i wyrusza na wschód, ponieważ wierzy, że właśnie tam zostali zabrani jej rodzice. Wędruje pieszo przez Belgię, Niemcy, Polskę aż na Ukrainę, kradnąc po drodze pożywienie i ubranie. Przez pewien czas żyje wśród stada wilków, zachowując się jak jedno z ich młodych, przestrzegając wilczych obyczajów i bawiąc się ze szczeniętami. W czasie czteroletniej tułaczki po Europie odkrywa ludzką niegodziwość i zwierzęcą humanitarność, z każdym dniem stając się coraz mniej człowiekiem i coraz bardziej wilkiem.

Ślub bierze się z miłości i z wiarą we wspólną przyszłość z ukochanym mężczyzną.
A jeśli to za mało?
A jeśli kochamy więcej niż raz?
Sto dni po ślubie Ellen spotyka Leo, swoją dawną wielką miłość. Odżywają uczucia ukryte głęboko w sercu. I budzą się wątpliwości - czy jej mąż Andy jest tym jedynym, z którym chce być już zawsze? Czy życie z nim jest tym, czego naprawdę pragnie? Pewnego dnia Leo proponuje Ellen wspólną pracę...