Porządkowali stary, poniemiecki cmentarz. Znaleźli cenny zabytek

W okolicach Szczecina Dąbia na jednym z zapuszczonych starych poniemieckich cmentarzy dokonano zaskakującego odkrycia. Grupa złożona z prezesa Pomorskiego Towarzystwa Historycznego dr Marka Łuczaka, przedstawicieli Fundacji Droga Lotha i wolontariuszy, przeprowadzała prace porządkowe i ewidencyjne. Pasjonaci historii znaleźli ukrytą barokową płytę nagrobną począdzącą z przełomu XVII/XVIII w.

- Spodziewaliśmy się nagrobków z przełomu XIX i XX w., być może nawet pozostałości po wojnie, ale odkrycia jakiego dokonaliśmy nie da się porównać z niczym. Pod zaroślami, liśćmi i około 10 centymetrową warstwą gleby oraz korzeni odnaleźliśmy barokową płytę nagrobną. Trafiła tu zapewne z jakiegoś znacznego kościoła by uchronić ją przed bombardowaniami. – czytamy na profilu Fundacji Droga Lotha.

Okazało się, że płyta należny do znanego szczecińskiego ludwisarza (rzemieślnika odlewającego dzwony) oraz jego małżonki Dorothe.

- Działając w latach 1690-1699 Johann Jacob Mangoldt odlał 22 dzwony m. in. dla Katedry św. Jakuba w Szczecinie, kościoła św. Mikołaja oraz m. in. dla kościołów w Baniach i Włodyniu. Przejął on zakład ludwisarski po Lorentzu Kökeritz – napisał na jej temat dr Marek Łuczak na swoim profilu na Facebooku.

Artefakt ma 321 lat, wciąż jest świetnie zachowany i właściwie nieuszkodzony. Wykonana z piaskowca płyta nagrobna jest sporych rozmiarów, liczy prawie 3 metry długości i 1,7 metra szerokości.

- Wykonano ją dla ludwisarza i jego małżonki Dorothei na miejsce ich pochówku, najprawdopodobniej w kościele św. Jakuba w Szczecinie lub kościele Najświętszej Marii Panny lub kościele św. Mikołaja w Szczecinie. Płytę prawdopodobnie wywieziono w celu jej zabezpieczenia z kościoła i ukryto podczas II wojny światowej na cmentarzu z 2 poł. XIX w. – dodaje prezesa Pomorskiego Towarzystwa Historycznego.

Służby konserwatorskie już zabezpieczyły obiekt. Trafi on prawdopodobnie do kościoła św. Jakuba lub Muzeum Narodowego w Szczecinie.