Porozmawiajmy o Szekspirze

Do księgarń trafiła książka Szekspir i uzurpator . Jest to zapis rozmów Piotra Gruszczyńskiego z Krzysztofem Warlikowskim .

PIERWSZE WYDANIE SZTUK SZEKSPIRA

Teatr Krzysztofa Warlikowskiego niemal bezpośrednio wyrasta z twórczości Szekspira – reżyser nazwał tego genialnego dramatopisarza swym mistrzem rzemiosła, a jego sztuki realizował wielokrotnie. O przyczyny tej fascynacji oraz o jej wpływ na kształt innych przygotowywanych przez Warlikowskiego przedstawień pyta w swym wywiadzie Piotr Gruszczyński . Okazuje się na przykład, że nie byłoby „Oczyszczonych” – uznawanych za najważniejszy spektakl ostatnich lat – gdyby nie praca nad Szekspirem .
Warlikowski narzeka na interpretatorów, którzy zabierając się za pracę nad „Burzą”, „Hamletem” czy „Makbetem”, gubią ich najgłębsze sensy i pozbawiają największej wartości: stawiania niejednoznacznych pytań. Z rozmowy tej wyłania się także inne oblicze komedii takich jak „Kupiec wenecki”, „Poskromienie złośnicy” i „Wieczór trzech króli”. Ich szczęśliwe zakończenia nie przekonują Warlikowskiego – zawsze szuka w nich znamion rozpadu i pierwszych oznak zbliżających się nieszczęść. Rozmowa o Szekspirze staje się również niejednokrotnie punktem wyjścia do ogólniejszych rozważań: o roli błazna, walce płci czy powiązaniach między teatrem a kinematografią.

* Krzysztof Warlikowski (ur. 1962) – reżyser teatralny, wielokrotnie nagradzany twórca młodego pokolenia.*Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, Sorbonie i w krakowskiej PWST, był asystentem Krystiana Lupy , Petera Brooka i Ingmara Bergmana . Reżyseruje w kraju i za granicą, m.in. w Paryżu, Nicei, Amsterdamie, Hanowerze, dotychczas zrealizował ponad trzydzieści spektakli, między innymi sztuk Szekspira („Makbet”, „Hamlet”, „Burza”, „Wieczór trzech króli”), dramatów antycznych („Elektra”, „Bachantki”). Inscenizował także dramaty współczesne, m.in. Bernarda-Marie Koltesa i Sarah Kane, jest również reżyserem oper („Don Carlos”, „Ubu Rex”, „Wozzeck”, „Ifigenia w Taurydzie”). Laureat m.in. Paszportu „Polityki” (2003), Nagrody Francuskiego Związku Krytyków Teatralnych (2003), francuskiego Orderu Kawalera Kultury (2004) oraz Nagrody Meyerholda za najwybitniejsze osiągnięcia w reżyserii światowej przyznanej w Moskwie w 2006 roku.
Od 1999 związany z TR Warszawa.

Piotr Gruszczyński (ur. 1965) – krytyk teatralny, stale współpracujący z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Res Publiką Nową” i „Dialogiem”. W 2003 wydał zbiór esejów Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim , nominowany do Nagrody NIKE. Obecnie pracuje jako dramaturg w TR Warszawa.