Miłość, kobieca seksualność, erotyka spleciona z mistycyzmem, zachwyt nad ciałem – siedzibą ducha.
Niby nic, a jednak.
Erotyczna powieść Migdał, napisana została przez Arabkę. Po raz pierwszy kobieta mieszkająca w kraju arabskim i przynależąca do tamtej cywilizacji odważyła się na tak odważny krok: złamania tabu.
W przypadku Migdała świetnie sprawdza się słynne feministyczne rozróżnienie, że to, co prywatne jest zarazem polityczne. Książka Nedjme, mówiąca o kobiecej seksualności, jest zarazem aktem politycznym. Jest wyzwaniem rzuconym z cała mocą patriarchalnej kulturze arabskiej, jest walką o wolność słowa i swobodę w podejmowaniu wyborów. Jest próbą odzyskania głosu, który został odebrany przez ojca, brata, męża. Jak trudnego wyzwania podjęła się pisarka można domyślać się chociażby z faktu, że nie podpisała książki swym nazwiskiem, a użyła pseudonimu. Nadjma doskonale wie, co z niepokornymi dziećmi robi jej kultura.
Jednakże autorka, o której wiemy jedynie, że ma około czterdziestu lat i żyje w którymś z krajów Maghrebu, zaprzecza, by cywilizacja islamu u swych podstaw była aż tak rygorystyczna. Jej obecny kształt jest wynikiem ekstremistycznych wypaczeń: działania fundamentalistów skrzywiły zmysłowy aspekt ludzkiego życia. Skutkiem tego islam jest dziś niezdolny do miłości i rozkoszy, do wszelkich naturalnych czynności życiowych.
Książka objęta jest medialnym patronatem Wirtualnej Polski.