Objawienia maryjne

Portugalia, Fatima, 1917 rok

W ciągu roku Matka Boska sześciokrotnie ukazuje się trojgu dzieciom, Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. W pierwszym objawienie Maryja zachęca do odmawiania różańca. Drugie objawienie to ponowna prośba o odmawianie Różańca i polecenie, by dzieci uczyły się czytać, gdyż dzięki temu będą mogły rozpowszechniać nabożeństwa do Niepokalanego Serca. Trzecie objawienie przyniosło wizję piekła oraz wiadomość o roli nabożeństwa do Niepokalanego Serca, a także tajemniczą wizję, która pozostała ukryta do 2000 roku jako tzw. „trzecia część tajemnicy fatimskiej”. W czwartym objawieniu Matka Boska prosi odmawianie różańca i ofiary za grzeszników. W piątym objawieniu dzieci zostają zapewnione, że Bóg jest zadowolony z modlitw dzieci. W szóstym objawieniu Matka Boska mówi o sobie „Matka Boska Różańcowa”. Wzywa ludzi, by nie obrażali Boga, a na znak prawdziwości swych objawień czyni cud słońca.

Belgia, Beauraing, 1932 rok

Maryja ukazuje się pięciorgu dzieciom prosząc o modlitwę i nawrócenie.

Belgia, Banneux, 1933 rok

Objawienia w Banneux zdarzyły się w 75. rocznicę objawień w Lourdes. Podobnie jak 75 lat wcześniej Matka Boża ukazała się kilkunastoletniej, ubogiej dziewczynce i była tak samo ubrana. Kościół uznał objawienia w Banneux w 1949 roku, traktując je jako swoistą kontynuację objawień w Lourdes.

Japonia, Akita, 1973 rok

W diecezji Nilgata w Japonii drewniana figura Matki Bożej w klasztorze Służebniczek Eucharystii płakała 101 razy w latach 1975-81, by potwierdzić te objawienia. Lakrymacje są w pełni udokumentowane. Matka Boża przemówiła trzy razy z tej figury do Siostry Agnieszki (Katsuko Sasagawa).

Wenezuela, Betania, 1976 rok

Meksyk, Guadelupe

Maryja ukazała się na wzgórzu Tepeyac, gdzie wcześniej Aztekowie czcili boginię Tonantzin, matkę indiańskich bogów, i powiedziała, że jest Matką Jedynego Prawdziwego Boga. Matka Boża ukazała się Juanowi Diego.

Matka Boża z Guadalupe przekazała mieszkańcom Meksyku radosną nowinę o zbawieniu za pomocą kwiatu-pieśni.

Badania wizerunku, jaki na płaszczu Diego zostawiła Maryja, prowadzone są od wielu lat. Włókna tkaniny są naturalne i płótno z agawy powinno było rozpaść się po 20 latach. W świetle współczesnej nauki nie da się wyjaśnić istnienia i tajemnicy wizerunku. Analiza wykazała, że nie jest on wykonany przez człowieka. Wizerunek wydaje się namalowany, ale tak nie jest. Badania nie wykazały obecności farby, minerałów ani składników roślinnych. Badania komputerowe odkryły w źrenicach Maryi pewne obrazy. Stwierdzono, że są tam przedstawione postacie, które wyglądem odpowiadają Juanowi Diego, biskupowi de Zumarraga i jego tłumaczowi. Gwiazdy na płaszczu Maryi wskazują na dzień, w którym ukazała się po raz ostatni (jest to układ gwiazd z zimowego nieba).

Francja, La Salette, 1846 rok

19 września 1846 roku na wzgórzach Gargas pasto owce dwoje dzieci: jedenastoletni Maksymin Giraud i piętnastoletnia Melania Calvat. Maryja, która ukazała się dzieciom miała postać płaczącej kobiety. Według relacji Melanii i Maksymina, na Jej głowie lśniła korona wykonana z róż, a z każdego kwiatu róży błyszczał diament. Chusta okrywająca szyję i ramiona obramowana była wstęgą róż. Na łańcuszku wokół szyi zawieszony był krzyż z wyraźnie zaznaczonym ciałem Chrystusa. Na końcach belki poprzecznej krzyża umocowane były pionowo rzucające się w oczy - młotek i obcęgi. Z opisów dzieci wynikało, że Matka Boża ubrana była w złociste szaty wysadzane niezliczoną ilością gwiazd. Na szatach Maryja miała zawiązaną złoto-żółtą zapaskę, a u Jej stóp leżały róże.

Maryja w La Salette w swym orędziu wypowiedzianym ze łzami pokazała, że droga do nieba prowadzi przez cierpienie, które po grzechu pierworodnym wpisane jest w życie człowieka. Ukazuje sens cierpienia i jego wartość, ale jednocześnie daje człowiekowi ogromną nadzieję na zbawienie. Słowa orędzia obnażają również nasze nieposłuszeństwo wobec Boga, lekceważenie Kościoła i sakramentów świętych.

Francja, Lourdes, 1858 rok

W roku 1858, kiedy ukazała się jej w Lourdes Matka Boża Bernadeta miała 14 lat. Była najstarszą córką rodziny Soubirous.

Po 4 objawieniach milczących, wypełnionych kontemplacją i modlitwą – Maryja dała Bernadecie nakaz, który powtarzała przez kilka następnych dni: „Proście Boga o nawrócenie grzeszników”. Bernadeta otrzymała podwójną misję: powiedzieć kapłanom, żeby przyszli w procesji oraz wybudowali kaplicę.

Objawienia zostały zatwierdzone 18 stycznia 1862 przez biskupa diecezji Tarbes, J. E. Laurence’a, jako autentyczne i nie budzące wątpliwości.

Polska, Gietrzwałd, 1877 rok

Objawienia gietrzwałdzkie miały miejsce dziewiętnaście lat po Lourdes i trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Obie pochodziły z niezamożnych polskich rodzin. Matka Boża przemówiła do nich po polsku.

Matka Boża objawiła się pierwszy raz Justynie, kiedy powracała z matką z egzaminu przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii świętej. Następnego dnia Maryję siedzącą na tronie z Dzieciątkiem Jezus pośród Aniołów nad klonem przed kościołem w czasie odmawiania różańca zobaczyła też Barbara Samulowska. Na zapytanie dziewczynek: „Kto Ty Jesteś?” odpowiedziała: „Jestem Najświętsza Panna Maryja Niepokalanie Poczęta!” Na pytanie: „Czego żądasz Matko Boża?” padła odpowiedź: „Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec!”.