Noszę jego nazwisko
Noszę jego nazwisko
Noszę jego nazwisko
Jak ułożyło się życie dzieci-potomków takich prominentnych nazistów, jak Himmler, Bormann, Hess, Frank? Jak żyły dzieci komunistycznych dyktatorów? Czy zdawały sobie sprawę ze zbrodniczej działalności rodziców? Czy nazwisko położyło się cieniem na ich dalsze życie? Oto książki, które opowiadają o życiu dzieci, które nosiły nazwiska największych zbrodniarzy.
Martin Bormann, Życie na przekór cieniom
Żyć w cieniu sławnych rodziców to dla wielu dzieci nie lada problem. Żyć na przekór cieniom ojca, jakim był Martin Bormann, sekretarz Adolfa Hitlera, to prawdziwie nadludzki wyczyn.
Guido Knopp, Dzieci Hitlera
Dorastający w latach trzydziestych i na początku lat czterdziestych, zostali zawłaszczeni przez państwo jak żadne pokolenie przed nimi czy po nich pisze Knopp. Chłopcy mieli iść na wojnę, dziewczynki miały zostać maszynkami do rodzenia kolejnych posiłków ludzkich dla wojska. O tym, co ich spotkało w dzieciństwie i jaki wpływ miało takie wychowanie na ich całe, późniejsze życie, opowiadają autorowi osobiście.
Martin Pollack, Śmierć w bunkrze
Sbarramento di Brennero, zapora na Brennerze: 6 kwietnia 1947 roku u wejścia do bunkra na granicy austriacko-włoskiej znaleziono zwłoki mężczyzny. Śledztwo pozwala ustalić jego prawdziwą tożsamość: to dr Gerhard Bast, urodzony w 1911 roku w Gottschee, sturmbannführer SS, członek gestapo, zbrodniarz wojenny, poszukiwany listem gończym przez policję w Linzu. Ojciec Martina Pollacka.
Norbert Lebert, Stephan Lebert, Noszę jego nazwisko
W 1993 r., podczas porządkowania papierów po zmarłym ojcu, dziennikarz Stephan Lebert natknął się na przeprowadzone w 1959 r. Przez Norberta Leberta wywiady. Ich bohaterami były dzieci najbardziej prominentnych nazistów: Himmlera, Goringa, Bormanna, Hessa, Franka, von Schiracha. Stephan Lebert postanowił kontynuować dzieło ojca i po latach także odwiedził potomków hitlerowskich zbrodniarzy. W efekcie powstała książka niezwykła, o rzadko spotykanej sile oddziaływania. Szczególne wrażenie robi konstrukcja książki, w której obok siebie zostały zamieszczone przeprowadzane w odstępie niemal pół wieku wywiady.
Niklas Frank, Moja niemiecka matka
"Prędzej zostanę wdową niż rozwódką po ministrze Rzeszy" odgrażała się Brigitte Frank swojemu mężowi, Hansowi Frankowi, wiernemu poplecznikowi Hitlera, generalnemu gubernatorowi Polski. Chociaż zdawała sobie sprawę z przestępstw swojego męża, który stracony został w Norymberdze, w 1946 roku, to w żadnym wypadku nie chciała zrezygnować ze statusu żony prominenta, "damy z wyższych sfer". Ta pewna siebie realistka z wyrafinowaniem uwodziła i zjednywała sobie nazistowskich fanatyków: bez żadnych skrupułów zadenuncjowała Heinrichowi Himmlerowi kochankę swojego męża jako "Żydówkę", a gdy Hans Frank chciał rozwodu, doprowadziła do tego, że Fuhrer nie wyraził zgody. Na podstawie listów, dokumentów, pamiętników, terminarzy ojca, stenogramów matki, osobistych wspomnień Niklas Frank opowiada o zagmatwanym życiu własnej matki, która wykorzystała niejednego kochanka, jeśli tylko nie został wcześniej zamordowany przez Reichsfuhrera SS na prośbę Hansa Franka, choć jemu właśnie bezustannie przyprawiała rogi. Brigitte Frank
wiedziała o cierpieniach milionów ofiar, ale całkowicie niewzruszona ich losem prowadziła bezwzględne, samolubne życie podobnie jak wiele innych niemieckich kobiet w Trzeciej Rzeszy.
Martha Schad, Córka Stalina
Poruszająca historia kobiety, która całe życie chciała uwolnić się od piętna córki tyrana. Jej matka popełniła samobójstwo. Ojciec mordował najbliższą rodzinę i na dziesięć lat uwięził jej pierwszą miłość. Z ZSRR uciekła w 1967 roku, pozostawiając dzieci. W USA kolejne małżeństwa kończyły się porażką. Mimo to, obok tragedii, zaznała w swym niezwykłym życiu także i chwil wielkiego szczęścia.
Swietłana Allilujewa, Powroty
Czas zabliźnia rany i zaciera złe wspomnienia. Po latach spędzonych na emigracji, Swietłana tęskni do Rosji i do rodziny. Mimo obaw, postanawia powrócić do kraju razem z podrastającą córką Olgą, urodzoną i wychowaną na Zachidzie. Następuje nieuniknione zderzenie ich wyobrażeń oraz oczekiwań z rzeczywistością dogorywającego imperium.
Swietłana Allilujewa ur. w 1926 roku, córka Józefa Stalina i jego drugiej żony Nadieżdy (z d. Allilujewa). W swoich książkach zawarła wstrząsające wspomnienia o ojcu oraz wpływie jaki wywarł na jej życie.
Swietłana Allilujewa, Dwadzieścia listów do przyjaciela
Mała dziewczynka kroczy mrocznymi korytarzami Kremla, za nią podąża ojciec, a dalej towarzysze i ochrona... Dla małego dziecka pozbawionego matki ojciec staje się wszystkim... Kiedy jednak zakochany podlotek próbuje przeciwstawić się woli wodza, jej ukochany zostaje wysłany do gułagu... Swietłana Allilujewa ur. w 1926 roku, córka Józefa Stalina i jego drugiej żony Nadieżdy (z d. Allilujewa). W swoich książkach zawarła wstrząsające wspomnienia o ojcu oraz wpływie jaki wywarł na jej życie.